تأثير سرمايه اجتماعي و مديريت دانش بر ظرفيت سازماني در كاركنان وزارت ورزش و جوانان

هدف: هدف از پژوهش حاضر تأثير سرمايه اجتماعي و مديريت دانش بر ظرفيت سازماني در كاركنان وزارت ورزش و جوانان جمهوري اسلامي ايران بود. روش پژوهش: روش پژوهش توصيفي و از نوع مدل معادلات ساختاري بود كه به لحاظ هدف، كاربردي و به‌صورت ميداني در جامعه آماري انجام گرفت. جامعه آماري اين پژوهش را كليه كاركنان وزارت ورزش و جوانان ايران به تعداد 965 نفر تشكيل دادند كه با استفاده از فرمول كوكران تعداد 276 نفر به‌صورت تصادفي ساده به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. براي گردآوري داده­ها از پرسش­نامه­هاي سرمايه اجتماعي فرجي (1389)، مديريت دانش همتي (1389) و ظرفيت سازماني مقيمي (1390) استفاده شد و پايايي آن‌ها در يك مطالعه مقدماتي به ترتيب (82/0، 80/0، 78/0) به دست آمد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه سرمايه اجتماعي بر مديريت دانش و ظرفيت سازماني تأثير مستقيم و معناداري داشته است. مديريت دانش نيز اثري مثبت و مستقيم بر ظرفيت سازماني داشته است. درنهايت نتايج حاصل از مدل پژوهش نشان داد كه سرمايه اجتماعي سازماني به‌واسطه مديريت دانش بر ظرفيت سازماني تأثير معناداري دارد. نتيجه‌گيري: به‌طوركلي يافته­هاي پژوهش بيانگر اهميت نقش سرمايه اجتماعي و مديريت دانش بر ارتقاي سطح ظرفيت سازماني در كاركنان وزارت ورزش و جوانان است؛ بنابراين پيشنهاد مي­شود كه وزارت ورزش و جوانان با استفاده از برنامه­هاي دانش‌محور و مديريت آن‌ها و تبديل كاركنان به سرمايه­هاي اجتماعي موجبات افزايش و تقويت ظرفيت سازماني كاركنان را فراهم كند