ارائه مدل تدريس موثر در برنامه هاي آموزش مداوم پزشكي

Effective Teaching Model in Continuing Medical Education Programs

سابقه و هدف سازمان جهاني بهداشت، آموزش مداوم پزشكي را يك ضرورت فوري دانسته است. هدف از اين مطالعه ارائه مدل تدريس موثر در برنامه هاي آموزش مداوم پزشكي بود. مواد و روش ها در اين مطالعه مقطعي- توصيفي-تحليلي، 229 نفر از اعضاي هيات علمي دانشگاه هاي علوم پزشكي كشور با سابقه تدريس در برنامه آموزش مداوم پزشكي استان مازندران با روش نمونه گيري تصادفي طبقه بندي شده بر مبناي مرتبه هاي علمي شركت نمودند. داده ها با استفاده از يك پرسشنامه محقق ساخته جمع آوري شدند. پس از ارزيابي روايي محتوايي از طريق نظرات پانل خبرگان، 40 پرسش نهايي انتخاب شدند. روايي سازه اي پرسشنامه با استفاده از آزمون هاي تحليل عاملي اكتشافي (SPSS 20) و تحليل عاملي تاييدي مرتبه دوم (AMOS 22) بررسي شد. يافته ها شاخص KMO برابر 0/877 و سطح معناداري آزمون كرويت بارتلت برابر 0/0009 بيانگر كفايت تعداد داده ها براي تحليل عاملي اكتشافي بود. براساس چرخش واريماكس پنج عامل سخنراني (8 گويه)، پرسش و پاسخ (8 گويه)، بحث گروهي (8 گويه)، ميزگرد (8 گويه) و روش موردي (8 گويه) مشخص شدند. نتايج تحليل عاملي تاييدي نشان داد كه به ترتيب اولويت اول تا پنجم، روش هاي بحث گروهي، ميزگرد، پرسش و پاسخ، سخنراني و روش موردي با ضرايب عاملي استاندارد 0/80، 0/68، 0/64، 0/61و 0/38 در تبيين روش هاي موثر در آموزش مداوم پزشكي موثر بودند (0/05>P). استنتاج روش سخنراني، روش متداول و مورد پسند مدرسان آموزش مداوم جامعه پزشكي در دانشگاه علوم پزشكي مازندران بود. طبق نتايج اين مطالعه، به نظر مي رسد تركيبي از روش هاي مختلف آموزشي شامل سخنراني، پرسش و پاسخ و بحث گروهي در برنامه هاي آموزش مداوم پزشكي مناسب باشد.

Background and purpose World Health Organization (WHO) considers continuing medical education (CME) as an urgent necessity. The purpose of this study was to provide an effective teaching model in CME programs. Materials and methods In this cross-sectional study, 229 faculty members from medical universities in Iran participated. They had teaching experiences in the CME programs of Mazandaran University of Medical Sciences. They were selected using stratified random sampling method on the basis of their academic ranks. Data were collected using a researcher made questionnaire. After evaluating the content validity by panel of experts, 40 questions were selected. Structural validity of the questionnaire was evaluated by exploratory factor analysis in SPSS V20 and second order confirmatory factor analysis using AMOS 22. Results The KMO index was 0.877 and the significance level of Bartlett's test was 0.0009, indicating adequate data for exploratory factor analysis. According to varimax rotation, five factors (methods) were determined, including lectures (8 items), questions and answers (8 items), group discussions (8 items), panel discussions (8 items), and case studies (8 items). Confirmatory factor analysis showed that group discussions (0.80), panel discussions (0.68), questions and answers (0.64), lectures (0.61), and case studies (0.38) were effective in explaining the methods effective in CME (P <0.05). Conclusion Giving lecture was found to be the most common and popular method among the lecturers in CME programs in Mazandaran University of Medical Sciences. According to this study, combination of different educational methods, including lectures, questions and answers, and group discussions would be more appropriate.