جانشيني دولت‌ها در زمينه حق بر تقاضاي جبران خسارت

Succession of States in Respect of the Right to Reparation

انتقال حق بر تقاضاي جبران خسارت به عنوان يكي از پيامدهاي حقوقي جانشيني دولت- كشورها در حقوق بين ­الملل عمومي مطرح است كه صرف‌نظر از چگونگي جانشيني، همواره محل اختلاف و چالش برانگيز بوده است. جانشيني دولت­ها در زمينه حق بر تقاضاي جبران خسارت، در صدد است تا به انتقال حق ياد شده در وضعيت جانشيني كشورها بپردازد و اين امر، صرف نظر از شكل جانشيني است. اين مقاله پس از تبيين مفهومي و دامنه چنين گزاره­اي در حقوق بين الملل عمومي، به تدقيق در نظرات موافق و مخالف مي­پردازد و در نهايت به اين نتيجه دست مي­يابد كه بايد با قطع ‌نظر از هرگونه اطلاق‌گرايي، به انتقال حق بر تقاضاي جبران خسارت در پس جانشيني كشور، نظر دوخت و بر اين باور بود كه حقوق بين­ الملل، امكان جانشيني دولت­ها در زمينه حق بر تقاضاي جبران خسارت را اقتضا ­دارد. چيزي كه مقتضاي تحقق عدالت است و به حق، نشان از تحولي مهم در حقوق بين‌الملل خواهد داشت.

Transferring right to reparation as a legal consequence of a state succession in public international law, regardless of how and the way the related succession has been occurred, has always been in dispute and controversial issue. Following the state succession, the issue of succession of states in respect of right to reparation, in the ways are allowed in public international law, seeks to scrutinize the feasibility of transferring such rights. Studying a conceptual framework of the conception in question in view of public international law, the present paper looking over opinions in favour of it and opposite views. At last, it concludes that transferring of the responsibility to the right to reparation in respect of succession of states should be disregarding of absoluteness and as a result of that, succession of states in respect of the right to reparation has been necessitated in international law which is necessary to achieveing justice and it represents a conceptual evolution in this human knowledge.