مطالعه جرم سبّ النّبي از منظر فقه و حقوق موضوعه ايران (گذري بر امكان سنجي تحقق در بستر فضاي سايبري)

به موازات پيشرفت فنّاوري، شاهد تغيير و تحول در روش ها و وسايل تقابل، ناهنجاريها و ارتكاب جرم در حوزه هاي فرهنگي، عقيدتي، مذهبي و... در جوامع امروز هستيم. وقوع اين رويداد، منجر به پيدايش مدل هاي جديد و بالطبع آثار متنوع در نحوه تحقق اعمال غير متعارف يا به تعبيري ديگر ارتكاب جرائم شده است. اين تحولات، چالشهايي را در زمينه معيارهاي تحليل و تشخيص جرائم مدرن و سنتي از باب مهيت، عناصر تشكيل دهنده جرم، وسايل ارتكابي و... به وجود آورده است. در اين ميان، مداقه در تحقق جرم سب النبي بالاخص از مجراي فضاي سايبري(مجازي) و وجوه تمايز آن با جرم توهينِ به غير سب، مؤيد مدعاي فوق است. در اين مقاله، مطالعه در باب مفاهيم و مباني اين جرم در حوزه فقه و حقوق از مسير تمسك به اطلاق آيه 108 سوره انعام، ماده 26 قانون مطبوعات، ماده 513 بخش تعزيرات قانون مجازات اسلامي(مصوب 1375 ) و اقوال فقها انجام شده است. نتايج و يافته هاي حاصل از بررسي هاي انجام شده در اين پژوهش، ضمن اثبات قابليت تحقق جرم سَبّ النبي در فضاي مجازي، وجه تمايز آن با فضاي واقعي را از نظر وسيلۀ ارتكاب تبيين مي نمايد.