اثر بخشي مداخله ي مبتني بر مدل خود مراقبتي اطلاعاتي - انگيزشي-مهارت هاي رفتاري بر كيفيت زندگي دانش آموزان مبتلا به ديابت

The Effectiveness of Intervention Based on Informational-Motivational and Behavioral Skills (IMB) Self-Care Model on Quality of Life in Students with Diabetes

ديابت بيماري مزمني است كه پايبندي به آن نيازمند پذيرش و مراقبت است، بنابراين برافزايش دانش ديابت و همچنين افزايش انگيزه ي بيماران براي مراقبت از خود توصيه مي شود. اين پژوهش نيز در همين راستابا هدف بررسي اثر مدل خود مراقبتي اطلاعاتي- انگيزشي - مهارت هاي رفتاري بر كيفيت زندگي دانش آموزان مبتلا به ديابت صورت گرفته است. پژوهش حاضر يك تحقيق كاربردي و شبه آزمايشي با طرح «پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل» و جامعه ي آماري متشكل از كودكان و نوجوانان مبتلا به ديابت مراجعه كننده به مركز ديابت شهر يزد مي باشد. نمونه ي آماري شامل تعدادي از كودكان و نوجوانان 17-10 ساله كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند، مي باشد. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه ي كيفيت زندگيمي باشد. داده ها در اين پژوهش به روش تحليل كوواريانس مورد تحليل قرار گرفتند و بين ميانگين نمرات كيفيت زندگي بر حسب عضويت گروهي تفاوت معناداري وجود داشت. و مداخله موجب بهبود كيفيت زندگي دانش آموزان با ميزان تاثير 23/6 درصد شده است. با توجه به اينكه اطلاعات، انگيزه ي بيمار و همچنين مهارت هاي رفتاري وي بر بهبود زندگي او موثر هستند، مي توان از طريق كاربرد مدل خود مراقبتي اطلاعاتي- انگيزشي- مهارت هاي رفتاري به آنها كمك كرد تا به كيفيت مورد نظر خود براي زندگي دست يابند.

Diabetes is a chronic disease that requires acceptance and care, So it`s recommended increasing diabetes knowledge as well as increasing patients` motivation to take care of themselves. The purpose of this study was to examine the effectiveness of Informational- Motivational and Behavioral skills(IMB) Self-Care Model on quality of life in diabetic students. The present research is semi-experimental study of pre-test and post-test design with a control group. The sample size consisted of 24 diabetic students selected through available sampling and randomly assigned to two exprimental and control groups. Clients in the experimental group received treatment for 10 eighty-minute sessions. Data were collected by life quality questionnaire, The findings showed that there was a significant difference between the mean scores of the two groups in quality of life. The life quality also increased in experimental group (P ≤ 0.05) and the intervention improved it with an impact rate of 23.6%. Therefore, the intervention based on Informational-Motivational and Behavioral Skills Self-Care Model can be applied as a complementary therapy in clinics and therapeutic centers of diabetes.