پديد آورندگان :
محمودي، فاطمه دانشگاه الزهرا (س)، تهران - دانشكدۀ علوم تربيتي و روانشناسي , خسروي، زهره دانشگاه الزهرا (س)، تهران - دانشكدۀ علوم تربيتي و روانشناسي - گروه روان شناسي , پيوسته گر، مهرانگيز دانشگاه الزهرا (س)، تهران - دانشكدۀ علوم تربيتي و روانشناسي - گروه روان شناسي , خدابخش پيركلاني، روشنك دانشگاه الزهرا (س)، تهران - دانشكدۀ علوم تربيتي و روانشناسي - گروه روان شناسي
كليدواژه :
نظريۀ زمينه اي , بهبودي , اختلال دوقطبي , بيماران
چكيده فارسي :
بهبودي فرايندي است كه فرد از طريق آن سلامت و بهداشت خود را ارتقاء مي دهد، به صورت مستقل و معني دار زندگي مي كند و در جامعه اي خارج از سيستم بهداشت روان مشاركت مي كند. تمركز بر درمان هاي زيستي و دارودرماني موجب غفلت از توجه به عوامل غير زيستي موثر بر بهبودي و برنامه ريزي جهت اصلاح آن شده است. پژوهش حاضر با هدف ايجاد مدلي جامع و يكپارچه براي تسهيل كننده هاي بهبودي در اختلال دوقطبي صورت گرفت. اين پژوهش كيفي و از نوع نظريه زمينه اي بود. شركت كنندگان 31 نفر از افراد مبتلا به اختلال دوقطبي بهبوديافته بودند كه به روش نمونه گيري هدفمند و گلوله برفي انتخاب شدند. جمع آوري اطلاعات با روش مثلث سازي (مصاحبه نيمه ساختاريافته، مصاحبه روايتي و مصاحبه با عضو آگاه خانواده) صورت گرفت. جهت تجزيه و تحليل داده ها از روش نظام مند استروس و كربين استفاده شد. مدل استخراج شده شامل شرايط علي، ميانجي، راهبردها و پيامدهاي بهبودي در افراد مبتلا به اختلال دوقطبي است. مقوله هاي استخراج شده شامل علل فردي (كم حساسيتي نسبت به انگ اختلال، نگرش مثبت، سبك زندگي فعال، معنويت گرايي متعادل، ادراك صميميت، منبع كنترل دروني)، خانوادگي (جو خانوادگي مثبت و آگاهي و مشاركت خانواده) و اجتماعي (حمايت اجتماعي، تصوير مثبت از اجتماع، ادراك عدالت، اندك بودن انگ اجتماعي، اشتغال و شبكه هاي اجتماعي) بود. اين يافته مي تواند گامي در جهت چند بعدي شدن درمان اختلال دوقطبي و تمركز بر جنبه هاي غير زيستي آن باشد.
چكيده لاتين :
Recovery is a process by which one promotes health, lives meaningfully, and participates in a community outside the mental health system. Focusing on biological treatments and drug
therapy has neglected to consider the non-biological factors affecting recovery and planning
for its correction. The present study aimed to develop a comprehensive and integrated model
for facilitators of recovery in bipolar disorder. This research was a qualitative and grounded
theory study. Participants were 31 individuals with improved bipolar disorder who were
selected using purposive sampling and snowball sampling. Data were collected using
triangulation method (semi-structured interview, narrative interview and interview with
family member). Systematic method of Strauss and Corbin was used for data analysis. In the
analysis process, 560 open codes, 103 main codes, and 28 axial categories, including
affecting factors, central phenomenon, contextual conditions, intermediate conditions,
strategies, and outcomes, led to the formation of the bipolar disorder recovery model. The
affecting factors include individual (low sensitivity to stigma disorder, positive attitude,
active lifestyle, balanced spirituality, intimacy perception, internal control locus), family
(positive family atmosphere and family awareness and participation), and social factors(social
support, Positive image of community, perception of justice, low social stigma, employment
and social networks).