پيش بيني پايداري ازدواج بر اساس سازگاري زناشويي و خود ابرازي جنسي با ميانجي گري هوش هيجاني

Predicting marriage stability based on marital adjustment and sexual self-disclosure by the mediating role of emotional intelligence

هدف پژوهش حاضر به منظور بررسي رابطه بين سازگاري زناشويي و خودابرازي جنسي با پايداري ازدواج با ميانجيگري هوش هيجاني انجام شد. روش : روش پژوهش حاضر از نوع همبستگي با مدل تحليل مسير بود. جامعه آماري اين پژوهش متاهلين شهر مشهد در سال 1397 بودندكه حداقل 3 سال از ازدواج آنها گذشته بود. تعداد نمونه پژوهش، طبق جدول مورگان 384 نفر مرد و زن متاهل بودند كه پس از دريافت فراخوان پيامكي، به صورت داوطلبانه در پژوهش شركت كردند. براي گردآوري دادهها از پرسشنامههاي «شاخص بي ثباتي ازدواج ادواردز و همكاران»، «سازگاري زناشويي اسپانير»، «شاخص احقاق جنسي هالبرت» و «آزمون 90 سوالي هوش هيجاني بار-آن» استفاده شد. در تجزيه و تحليل آماري از ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد تا ميزان رابطه دومتغيري بين سازگاري زناشويي، خود ابرازي جنسي، هوش هيجاني و پايداري ازدواج بررسي شود. براي برازش مدل و بررسي اثرات مستقيم و غيرمستقيم بين متغيرها در مدل نظري تحقيق از مدل تحليل مسير و براي بررسي نقش ميانجي هوش هيجاني، از روش بوت استراپ استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل آماري دادهها نيز از نرم افزارهاي SPSS-23 و AMOS-23 استفاده شد. يافته ها : نتايج حاصل از تحليل مسير و روش بوت استراپ نشان داد كه پايداري ازدواج براساس سازگاري زناشويي و خودابرازي جنسي، با ميانجيگري هوش هيجاني قابل پيشبيني است (P<05). بنابراين آموزش زوج ها براي افزايش سازگاري زناشويي و خودابرازي جنسي و نيز بالابردن هوش هيجاني مي تواند پايداري ازدواج را پيش بيني كند.

Purpose This study was done in order to investigate the relationship between marital adjustment and sexual self-disclosure with marriage stability, by mediating the role of emotional intelligence. Method The method of this research was a correlation with path analysis, and its statistical population was married couples at Mashhad in 2018, which were married at least for 3 years. The sample of the study, according to Morgan's table, was 384 married men and women who voluntarily participated in the study after receiving a recall SMS.Applied tools for gathering data were: Edwards’ et al. Marital Instability Index (MII), Spanier’s Dyadic Adjustment Scale (DAS), Hulbert Index of Sexual Assertiveness (HISA), Bar-On Emotional Intelligence Inventory (90-Item). This study used the Pearson correlation coefficient to examine the bipartite relationship between marital adjustment, sexual self-disclosure, emotional intelligence, and marital stability. To fit the model and study the direct and indirect effects of variables in the theoretical model, the path analysis method was used; and Bootstrap method was used to investigate emotional intelligence mediating role. Also, SPSS-23 and AMOS-23 software were used to analyze the data, statistically. Findings The results of the path analysis and bootstrap method showed that marriage stability is predictable based on marital adjustment and sexual self-disclosure by the mediating role of emotional intelligence (P<0.05). Therefore, training couples to enhance marital adjustment and sexual self-disclosure, as well as enhancing emotional intelligence, can predict marriage stability.