عنوان مقاله :
بررسي ماهيت گزاره‌اي و غيرگزارهاي «ايمان» در نظام حكمت صدرايي
عنوان به زبان ديگر :
بدون عنوان
پديد آورندگان :
حسيني الهي، حسين جامعه المصطفي العالميه، واحد مشهد مقدس , فخار نوغاني، وحيده دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده الهيات و معارف اسلامي - معارف اسلامي
كليدواژه :
ايمان گزاره‌اي , ايمان غيرگزارهاي , ايمان , اصالت وجود , تشكيك وجود
چكيده فارسي :
بررسي ماهيت گزاره‌اي و غيرگزارهاي ايمان ازجمله مسائلي است كه در الهيات مسيحي مورد توجه واقع‌شده است. بر اساس رويكرد گزاره‌اي، ماهيت ايمان از جنس معرفت و علم و متعلَّق آن حقايق وحياني نازل‌شده در قالب الفاظ و گزاره‌ها است. درحالي‌كه در رويكرد غير گزاره‌اي، ماهيت ايمان از جنس احساس و دل‌بستگي و متعلَّق آن درك حضور بي‌واسطه خداوند است. در پژوهش حاضر تلاش شده است تا ماهيت ايمان در نظام حكمت صدرايي از حيث مذكور از خلال روش توصيفي تحليلي مور دبررسي قرار گيرد. دستاورد اين پژوهش نشان مي‌دهد كه هرچند از منظر حكمت متعاليه، معرفت يقيني ركن اساسي ايمان است اما اين امر مانع از فرو كاهش ماهيت ايمان به وجه گزاره‌اي نمي‌شود، بلكه مباني حكمت صدرايي مانند اصالت وجود، تشكيك در وجود، ماهيت علم و مراتب وجودي آن‌كه مساوقت وجود و علم را به دنبال دارد، اين امكان را فراهم مي‌كند تا ايمان از هر دو حيثيت گزاره‌اي و غيرگزارهاي برخوردار باشد.
عنوان نشريه :
پژوهشنامه كلام
