طراحي فرآيند جمع‌ سپاري ايده ‌پردازي خلاقانه براي توليدات نمايشي صدا و سيما

A Crowdsourcing process for creative ideation of IRIB media productions

هدف: پژوهش حاضر سعي دارد به طراحي فرآيند جمع‌سپاري ايده‌پردازي و جذب ايده‌هاي مردمي و سوژه‌هاي نو از مخاطبان به برنامه‌سازان و توليدكنندگان صداوسيما يعني اتصال مخاطبان ايده‌پرداز به مجاري نيازمند ايده‌هاي خلاقانه در توليد بپردازد. روش: براي انجام پژوهش از روش تئوري‌سازي داده بنياد به عنوان يكي از رويكردهاي محوري در پژوهش‌ كيفي بهره گرفته شده است. به اين منظور با كارشناسان و صاحب‌نظران حوزه‌هاي جمع‌سپاري، فيلمنامه‌نويسي، خلاقيت و ايده‌پردازي در سطوح دانشگاهي و سازمان صداوسيما كه به روش نمونه‌گيري نظري انتخاب شده بودند، مصاحبه شد و مصاحبه‌ها تا حصول فرآيند اشباع نظري در مصاحبه بيستم ادامه يافت. طي فرآيند نمونه‌گيري متن مصاحبه‌ها در سه مرحله كدگذاري باز، محوري و انتخابي حاصل شدند. يافته‌ها: يافته‌هاي اين پژوهش در مقوله‌هاي امكان‌سنجي و تعيين حدود جمع‌سپاري ايده‌پردازي، فرآيند نگارش خلاقانه فيلمنامه، نحوه جذب و انگيزش مخاطبان در استمرار همكاري، نحوه ارزيابي، دسته‌بندي و عرضه ايده‌ها، چگونگي جمع‌سپاري فرآيند ايده‌پردازي و جايگاه ايده‌هاي مردمي در ساختار رسمي دسته‌بندي شده و مدل عملياتي تحقيق را تشكيل دادند. نتيجه‌گيري: اين مدل علاوه بر بهبود كيفيت توليدات نمايشي، مي‌تواند موجب بهينه‌سازي فرآيند ايده‌پردازي براي استفاده از ظرفيت مخاطبان، افزايش انگيزش و رضايت كاركنان داخلي سازمان شود و زمينه‌اي فراهم آورد تا مخاطب خود را جزئي از سازمان به حساب آورده و توجه خود و گروه‌هاي اجتماعي وابسته به خود را به توليدات رسانه‌اي اين سازمان معطوف كند.

Aim: this research aims to propose a process for crowdsourcing of ideas and attraction of innovations from audiences to producers in IRIB. Method: this research used qualitative research as the main approach and grounded theory as the method. With theoretical sampling, a sample of experts in the areas of crowdsourcing, screenplay, creativity and ideating from university and IRIB have been interviewed. Open, axial and selective coding used for analysis of interviews. Findings: the findings of this research proposed the followings: setting the limits for crowdsourcing; creative writing of screenplay; attraction of audiences to the process; the style of evaluation; classification and presentation of ideas; the process of ideating, and the position of users’ ideas in the official structure. Conclusion: this model, in addition to improving the quality of products, can optimize the process of ideation to use the capacity of audiences, increase of motivation and satisfaction of internal employees. This can also provide a ground for audiences to feel themselves as a part of the media organization and to attend to the media products of IRIB.