ارزيابي تاثير رفتار لرزه ‌اي اتصالات مفصلي و گيردار در سازه ‌هاي بتن مسلح براساس تغيير درصد آرماتور طولي در مقطع تير

Evaluation of the Comparative Effect of Seismic Behavior of Hinge and Fixed Connections on RC Structures Based on the Change in Reinforcement Ratio

اتصالات تير - ستون در قاب هاي بتن مسلح از جمله عناصر كليدي در تعيين رفتار سازه در مقابل انواع بارها مي ­باشد. نقش اين اتصالات در مقابل بارهاي جانبي بخصوص رخدادهاي قوي لرزه­اي بسيار مهم بوده و رفتار سازه­ هاي بتن مسلح در زلزله هاي گذشته نشان مي ­دهد كه اتصالات تاثير قابل توجهي در ميزان و شدت خرابي­ هاي حاصله داشته ­اند. از سوي ديگر تجارب بدست آمده در زلزله­ هاي گذشته منجر به در نظر گرفتن تمهيدات جديد طراحي اتصال در آيين نامه­ هاي فعلي شده است. علي رغم اهميت اتصالات مفصلي و همچنين استفاده فراوان از آنها در سازه ­هاي فولادي، به علت عدم وجود جزئيات مطمئن كاربرد آنها در سازه­ هاي بتني بسيار اندك است. در اين مقاله رفتار اتصالات در قاب­ هاي بتني ساختماني در دو حالت گيردار و مفصلي و براي درصدهاي مختلف تسليح مقطع تير در محيط نرم افزار ABAQUS مدل سازي شده و مورد مقايسه قرار گرفته است. نتايج اين تحقيق نشان دهنده آن است كه با افزايش درصد آرماتورهاي طولي در مقطع تير در حالت استفاده از اتصالات گيردار منجر به افزيش شكل پذيري اتصال گرديده است. با اين حال با افزايش درصد آرماتور و ثابت ماندن ابعاد هندسي تير در نهايت شكل پذيري به تدريج دچار كاهش شده است.همچنين با افزايش درصد آرماتور در مقطع تير در حالت استفاده از اتصالات مفصلي منجر به افزيش ظرفيت نهايي اتصال به صورت پيوسته ولي بسيار تدريجي مي ‌گردد.

Beam-Column joints in reinforced concrete frames are one of the key elements in determining the structural behavior of a variety of loads. The role of these joints against lateral loads, especially strong seismic events, is very important and the behavior of reinforced concrete structures in past earthquakes indicates that Connections have had a significant impact on the extent and severity of the failures. On the other hand, the experience gained in past earthquakes has led to the consideration of new interconnection design schemes in the current regulations. Despite the importance of joint joints and their extensive use in steel structures, due to the lack of precise details on their use in concrete structures, they are very small. In this paper, the behavior of joints on concrete frames in two types of absorption and bonding and for various reinforced sections of reinforced beams is modeled and compared in ABAQUS software environment. The results of this study indicate that increasing the percentage of the armature at the cross section in the case of the use of clamping joints has led to an increase in connective ductility. However, by increasing the reinforcement of the reinforcement and maintaining the geometric dimensions of the beam, the ultimate degree of ductility is gradually reduced. Also, with the increase in the diameter of the reinforcement in the beam during the use of joint joints, it increases the final capacity of the connection continuously but very gradually it turns out.