بررسي دوام مخلوط هاي بتن خودتراكم دو و چند جزئي در شرايط شبيه سازي دريايي (خليج فارس)

Investigating Durability Properties of Binary and Ternary Self-Consolidating Concrete Mixtures in Simulated Marine Environement (Persian Gulf)

در اين تحقيق عملكرد نمونه هاي بتن خودتراكم شامل مقاومت فشاري، مقاومت ويژه الكتريكي، جذب آب حجمي، تخلخل كل و پديده نفوذ يون كلريد در شرايط شبيه سازي شده ي مستغرق در خليج فارس در دانشگاه علم و صنعت ايران انجام شده است. در طرح مخلوط بتن خودتراكم از جايگزين كردن 8، 20 و 50% سيمان با مواد افزودني به ترتيب ميكروسيليس، متاكائولن و سرباره و همچنين براي مخلوط هاي چند جزيي، ميكروسيليس و متاكائولن و نيز ميكروسيليس و سرباره با درصدهاي جايگزيني مذكور استفاده شده است. در اين تحقيق از نسبت هاي آب به سيمان ثابت 0/45، استفاده شده است. نتايج نشان دهنده عملكرد مثبت آزمونه هاي حاوي مواد افزودني در مقايسه با بتن هاي بدون مواد افزودني است. بتن خود تراكم حاوي مواد افزودني در برابر نفوذ يون كلريد مقاومت بيشتري را در شرايط غوطه وري در دريا از خود نشان مي دهند. بتن هاي خود تراكم بدون مواد جايگزين كمترين مقاومت را در برابر نفوذ يون كلريد داشتند و مخلوط هاي بتني چند جزئي حاوي ميكروسيليس و متاكائولن در تمامي سنين عملكرد بهتري در برابر نفوذ يون كلريد داشته اند. مخلوط هاي بتن چند جزئي حاوي سرباره و ميكروسيليس و همچنين مخلوط هاي بتني حاوي سرباره داراي مقاومت فشاري كمتري در مقايسه با بتن شاهد در تمامي سنين بودند كه مي توان دليل اين امر را، تخلخل بالاي ايجاد شده در دوران آماده سازي و استفاده از سرباره نامرغوب دانست.

The performance of binary and ternary self-consolidating concrete (SCC) samples immersed in Persian Gulf simulated water including compressive strength, electrical resistance, bulk water absorption, total voids and chloride ions penetration were investigated. Portland cement was partially replaced with 8, 20, and 50% (by mass) of silica fume, metakaolin and slag, respectively. In addition, ternary blends containing the mentioned percentages of metakaolin and silica fume as well as slag and metakaolin were cast. The water to binder ratio was considered 0.45. The results indicated the improvement in the performance of immersed binary and ternary SCC samples compared with control samples. SCC containing the studied supplementary cementing materials showed better performance compared to the plain SCC when immersed in sea water from the view point of resistance against chloride ions attack. The best performance was arrived to the ternary SCC containing metakaolin and silica fume. The samples containing slag did not perform well in the Persian Gulf exposure which can be related to the poor quality of the studied slag.