نقش مديريت يكپارچه شهري در بهبود مديريت بحران و افزايش كيفيت خدمات عمومي به شهروندان (مطالعه موردي : استان تهران)

هدف پژوهش حاضر مطالعه و بررسي نقش مديريت يكپارچه شهري در بهبود مديريت بحران و افزايش كيفيت خدمات عمومي به شهروندان بوده است. به منظور انجام پژوهش حاضر از نظريه هاي؛ مديريت يكپارچه شهري، مديريت بحران شهري، خدمات عمومي و ارتباط مديريت يكپارچه شهري با خدمات عمومي استفاده گرديده است و با استفاده از اين نظريات مدل مفهومي تحقيق استخراج گرديد. جامعه آماري پژوهش، مديران ارگان هاي مرتبط با مديريت شهري از جمله شهرداري و هلال احمر در شهر تهران بوده اند كه طي بررسي هاي به عمل آمده 22 مدير از مناطق 22 گانه شهرداري تهران و 28 مدير،معاون و سرپرست از سازمان هلال احمر به عنوان جامعه آماري انتخاب شدند.جهت گرداوري اطلاعات از پرسشنامه استفاده شد،روايي پرسشنامه از طريق نظرات خبرگان و پايايي آن با استفاده از آلفاي كرونباخ تائيد شد.جهت تجزيه و تحليل اطلاعات از آزمون t استيودنت و رگرسيون چندگانه استفاده شد.نتايج تحقيق با استفاده از رگرسيون چند متغيره نشان داد كه متغيرهاي؛ مديريت يكپارچه شهري بر آمادگي مديريت بحران، سرعت ارائه خدمات، كيفيت ارائه خدمات، هماهنگي بين بخشي، برنامه‌ريزي مناسب و تامين الزامات مورد نياز در شرايط بحران به عنوان متغيرهاي تاثيرگذار محسوب مي شوند.