اثربخشي درمان فراشناختي بر راهبردهاي كنترل فكر زنان سرپرست خانوار شهر تهران

The effectiveness of meta - cognitive therapy on thought control strategies in women heading household

زمينه: مرور پژوهشي نشان مي­ دهد كه درمان مبتني بر فراشناختي بر متغيرهاي مختلفي تأثير دارد و همچنين زنان سرپرست خانوار در راهبردهاي كنترل فكر دچار مشكل هستند؛ اما مسأله اين است كه درمان فراشناختي بر راهبردهاي كنترل فكر زنان سرپرست خانوار چه تأثيري دارد؟ هدف: اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي درمان فراشناخت بر راهبردهاي كنترل فكر زنان سرپرست خانوار شهر تهران انجام شد. روش: اين پژوهش از نوع نيمه ­‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. از جامعه زنان سرپرست خانوار شهر تهران در سال 1397، 40 زن سرپرست خانوار به صورت دردسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمايش 8 جلسه 90 دقيقه‌اي درمان فراشناختي ولز (2000) دريافت كردند. راهبردهاي كنترل فكر با پرسشنامه راهبردهاي كنترل فكر ولز وديويس (1994) سنجيده شد و داده ­هاي پژوهش با استفاده از كواريانس تحليل شد. يافته­ ها: نتايج كواريانس نشان دادكه درمان فراشناختي­ بر افزايش راهبردهاي كنترل فكر و مؤلفه ­هاي توجه برگرداني، كنترل اجتماعي و ارزيابي مجدد زنان سرپرست خانوار تأثير معني­داري دارد (0/001≥p). نتيجه ­گيري: به منظور بهبود راهبردهاي كنترل فكر و مؤلفه­ هاي آن يعني توجه برگرداني، كنترل اجتماعي و ارزيابب مجدد زنان سرپرست خانوار مي­توان از درمان فراشناختي بهره گرفت.

Background: Research shows that meta-cognitive therapy affects a variety of variables and that female-headed households have difficulty with thought-control strategies, but the question is how does meta-cognitive therapy affect female-headed thinking strategies? Aims: The purpose of this study was to determine the effectiveness of metacognitive therapy on thought control strategies of women head of households in Tehran. Method: This research was a quasi-experimental study with pre-test and post-test with control group. Forty female heads of households were selected from Tehran household heads of households in the year 1977 and were randomly divided into two experimental and control groups. The experimental group received 8 sessions of 90 minutes of Wells (2000) metacognitive therapy. Thought control strategies were measured using the Wells and Davis Thought Control Questionnaire (1994) and the data were analyzed using multivariate covariance. Results: The results of the covariance showed that metacognitive therapy had a significant effect on the increase of thought control strategies and the components of attention turnover, social control and reassessment of Tatir housewives (p≤0/001). Conclusions: Meta-cognitive therapy can be used to improve thought control strategies and its components, such as attention to return, social control, and reassessment of female-headed households.