الگوي رابطه فرسودگي تحصيلي با تجارب شخصي و آموزشي و راهبرد‌هاي اجتنابي دانشجويان: نقش واسطه‌اي درگيري تحصيلي

Modeling of the Relationship among Student Academic Burnout, and Personal and Educational Experiences and Reporting of Avoidance Strategies: The Intermediating Role of Academic Engagement

هدف پژوهش حاضر بررسي الگوي ساختاري رابطه فرسودگي تحصيلي با تجارب شخصي و آموزشي و راهبرد‌هاي اجتنابي دانشجويان با توجه به نقش واسطه‌اي درگيري تحصيلي بوده است. اين پژوهش با روش همبستگي اجرا شد. جامعه آماري پژوهش، شامل كليه دانشجويان سال آخر كارشناسي دانشگاه كاشان در سال تحصيلي 97-1396 بود. براي نمونه گيري از روش تصادفي طبقه‌اي نسبي استفاده شد و حجم نمونه براساس فرمول كرجسي و مورگان 300 نفر (135 مرد و 165 زن) برآورد گرديد. ابزارهاي پژوهش شامل پرسش‌نامه فرسودگي تحصيلي مسلش فرم دانشجويان (شائوفلي، مارتينز، ماركوس پينتو، سالانوا و باكر، 2002)، پرسش‌نامه رشد تجارب شخصي و آموزشي(لولس و ريچاردسون، 2004)، پرسش‌نامه راهبردهاي اجتنابي (ترنر و همكاران، 2002)، و پرسش‌نامه درگيري تحصيلي(ريو وتسنگ، 2011) بود. تحليل يافته‌ها با استفاده از روش معادلات ساختاري انجام شد. براساس يافته‌ها، الگوي مفهومي پژوهش از برازش مناسبي برخوردار بوده است؛ فرسودگي تحصيلي به صورت مستقيم با تجارب شخصي و آموزشي دانشجويان و با واسطه درگيري تحصيلي با هر دو متغيردرون‌زاي پژوهش (تجارب شخصي و آموزشي و راهبردهاي اجتنابي) ارتباط دارد . درگيري تحصيلي به عنوان متغير واسطه، خود رابطه معني‌داري با دو متغير تجارب شخصي و آموزشي و راهبردهاي اجتنابي و متغير برون‌زاي پژوهش (فرسودگي تحصيلي) داشته است و فرسودگي با درگيري تحصيلي دانشجويان ارتباط منفي داشته است . در نهايت، نتايج نشان داد فرسودگي تحصيلي در دانشجويان با كاهش درگيري تحصيلي، نگاه بدبينانه به تجارب دانشجويان در دانشگاه و استفاده از راهبردهاي اجتنابي ارتباط معني داري دارد

The purpose of present study is to investigate the Modeling of the Relationship among Student Academic Burnout, Personal and Educational experiences and Avoidance Strategies with the Intermediating Role of Academic Engagement. This research is carried out using correlation method and using structural equation method. The statistical population of the study consisted of all senior students of University of Kashan in 2017-2018 academic year (N=1218). Stratified random sampling was used. The sample size was estimated based on the Krejcie & Morgan formula of 300 (135 males and 165 females). The research tools include the Maslach's Burnout Inventory (Schaufeli et al., 2002), Avoidance Strategies Scale (Turner et al, 2002), Personal and Educational Development Inventory (Lawless & Richardson, 2004), and Academic Engagement Questionnaire (Reeve &Tseng, 2011). The analysis of the findings showed that the conceptual model of research has been appropriately fitted, so that academic burnout directly affects the personal and educational experiences of students and with the intermediating of academic engagement on both internal research variables (personal and educational experiences and reporting avoidance strategies). Student engagement as an intermediating variable has a significant correlation with other two introvert variables in the research domain and the extrovert variable of research (academic burnout), and burnout has reduced the academic engagement of the students. Finally, the results of the study showed that increased academic burnout in students can affect their academic engagement, their experiences during the university and the use of avoidance strategies.