مقايسه اثربخشي آموزش ذهن آگاهي و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر عملكرد جنسي مردان مبتلا به سرطان اصفهان

Comparison of the Effectiveness of mindfulness training and commitment and acceptance therapy on sexual function in cancer patients in Isfahan

زمينه: پژوهش­ هاي متعدد بر اثربخشي ذهن ­آگاهي و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر درمان بيماران مبتلا به سرطان تأكيد دارد. اما بين اثربخشي اين دو درمان بر بهبود عملكرد جنسي مردان مبتلا به سرطان تفاوت وجود دارد؟ هدف: هدف از پژوهش حاضر تعيين و مقايسه اثربخشي آموزش ذهن­ آگاهي و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر عملكرد جنسي بيماران سرطاني اصفهان بود. روش: اين پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش ­آزمون – پس ­آزمون با دو گروه آزمايشي و يك گروه گواه بود. از بين مردان مبتلا به سرطان شهر اصفهان، نمونه شامل 30 بيمار به صورت هدفمند مطابق با معيارهاي پژوهش انتخاب شد و سپس 10 نفر در گروه ذهن­ آگاهي (كابات زين، 2003)، 10 نفر نيز در گروه پذيرش و تعهد (هيز و همكاران،2013) و 10 نفر هم گروه گواه به صورت تصادفي گماره شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه سلامت جنسي مردان روزن و همكاران (2004) بود. يافته­ ها: نتايج تحليل كواريانس نشان داد كه هم آموزش ذهن­ آگاهي و هم درمان پذيرش و تعهد بر افزايش عملكرد جنسي مردان مبتلا به سرطان تأثير معني­ داري دارد (0/001>p)؛ اما بين اثربخشي دو گروه ذهن ­آگاهي و پذيرش و تعهد تفاوت معني­ دار نيست. نتيجه­ گيري: از مداخله­ هاي مبتني بر ذهن ­آگاهي و درمان پذيرش و تعهد مي­ توان به منظور بهبود عملكرد جنسي مردان مبتلا به سرطان استفاده كرد.

Background: Numerous studies have emphasized the effectiveness of mindfulness and acceptance and commitment therapy on the treatment of cancer patients. But is there a difference between the effectiveness of these two treatments on improving sexual function in men with cancer? Aims: The aim of this study was to determine and compare the effectiveness of mindfulness training and acceptance and commitment based therapy on sexual function in Isfahan cancer patients. Method: This was a quasi-experimental study with a pretest-posttest design with two experimental groups and one control group. Among males with cancer in Isfahan, a sample of 30 patients was selected purposefully according to the research criteria and then 10 in the mindfulness group (Kabat‐Zinn, 2003), 10 in the acceptance and commitment group (Hayes and et al, (2010) and 10 controls were randomly assigned to the control group. The instrument used was Rosen et al (2004) Men's Sexual Health Questionnaire. Results: The results of covariance analysis showed that both mindfulness training and acceptance and commitment therapy had a significant effect on increasing sexual function in men with cancer (p≤0/001). but between the effectiveness of mindfulness and acceptance and commitment groups The difference is not significant. Conclusions: Mindfulness-based interventions and acceptance and commitment therapies can be used to improve the sexual function of men with cancer.