مقايسه اثربخشي گروه درماني مبتني بر پذيرش - تعهد بر همجوشي شناختي، كيفيت زندگي و اضطراب دانش آموزان مبتلا به ديابت

The comparison of the effectiveness of acceptance - commitment group therapy on cognitive fusion, quality of life and anxiety in students with diabetes

زمينه: اضطراب از عواملي است كه باعث به وجود آمدن مشكلاتي در همجوشي شناختي و كيفيت زندگي افراد مبتلا به ديابت مي ­شود. اما مسئله اصلي اينست كه آياگروه درماني مبتني بر پذيرش - تعهد بر همجوشي شناختي، كيفيت زندگي و اضطراب دانشر­ آموزان مبتلا به ديابت تأثير دارد؟ هدف: مقايسه اثربخشي گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد بر همجوشي شناختي، كيفيت زندگي و اضطراب دانش ­آموزان مبتلا به ديابت بود. روش: پژوهش از نوع نيمه­ آزمايشي با طرح پيش­ آزمون، پس ­آزمون و پيگيري با گروه گواه بود. جامعه ­آماري اين پژوهش را كليه دانش ­آموزان مبتلا به ديابت شهر زاهدان تشكيل دادند. و نمونه پژوهش شامل 30 آزمودني كه به روش نمونه­ گيري در دسترس انتخاب شده بودند و به طور گمارش تصادفي در دو گروه آزمايشي (15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار گرفتند سپس گروه آزمايش از طريق پروتكل مداخله مبتني بر پذيرش و تعهد (قميان و شعيري، 1393) 8 جلسه مداخله دريافت كردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه همجوشي شناختي گيلاندرز و همكاران (2014)، مقياس تجديدنظرشده اضطراب آشكار كودكان رينولدر و ريچموند (1978) و پرسشنامه كيفيت زندگي نوجوانان ايتگرسول و مارور (2004) مبتلا به ديابت بودند. براي تجزيه و تحليل آماري داده‌ها از تحليل كوواريانس چند متغيري استفاده شد. يافته­ ها: نتايج نشان داد گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد در مقايسه با گروه گواه موجب بهبود همجوشي، كيفيت زندگي و اضطراب شده است (0/05P<). اين نتايج در مرحله پيگيري تداوم داشته است. نتيجه­ گيري: درمان ­هاي روانشناختي مبتني بر پذيرش و تعهد از طريق ايجاد تعهد دروني در افراد مي­ توانند به بهبود علائم روانشناختي كمك كنند و پيامدهاي رواني بيماري ­هاي جسماني را كاهش دهند.

Background: The use of psychological therapies along with medical treatments to treat and improve the psychological consequences of diabetes have always been of interest. In diabetes, psychological interventions try to reduce the adverse consequences of the disease. Aims: In the student community, most of the researchers' attention has been focused on academic achievement and cognitive development and less attention has been paid to physical diseases such as diabetes. Method: This quasi-experimental study followed by a pretest, posttest, and follow-up design with a control group. The current study had a statistical population consisting of all students with diabetes in Zahedan. Its sample included 30 subjects selected using a convenience sampling method and randomly divided into two groups, i.e., experimental (n=15) and control (n=15). Then, the experimental group received 8 sessions of intervention through acceptance and commitment based intervention package (Ghomian & Shairi, 2014). Research instruments included the Cognitive Cohesion Questionnaire of Gilanders et al Cognitive Fusion Questionnaire (2014), the Reynolds and Richmond’s Revised Measure of Children's Manifest Anxiety (1978), and the Diabetes Quality of Life Questionnaire for Youth. A multivariate analysis of covariance was used to analyze the obtained data statistically via SPSS. Results: Results showed that acceptance and commitment group therapy improved cognitive fusion, quality of life, and anxiety of the experimental group compared to the control group (P<0/05). These results persisted in the follow-up. Conclusions: Acceptance and Commitment-based psychological therapies can help to improve psychological symptoms and reduce the psychological consequences of physical illness by building up an internal commitment in individuals.