مروري بر مداخله‌هاي جديد رايانه‌اي و مجازي در حوزه افسردگي و اضطراب: فنون اصلاح سوگيري شناختي

Review of novel computerized and virtual interventions in the field of depression and anxiety: cognitive bias modification

هدف اصلي مقاله حاضر ارائه آخرين نتايج بدست آمده در حوزه مطالعات اصلاح سوگيري شناختي براي ارتقاي دانش متخصصان و پژوهشگران در مورد تأثيرات اصلاح سوگيري شناختي هم از چشم‌انداز مباني و هم كاربردي مي‌باشد. اولين پژوهش‌ها در اين زمينه با تمركز بر اصلاح سوگيري تفسيري و سوگيري‌هاي توجهي انجام شده‌اند. پژوهش‌هايي كه با هدف اصلاح سوگيري‌هاي شناختي انجام شده‌اند، اغلب از گونه‌هاي مختلف پارادايم آموزشي مبتني بر سناريو كه توسط ميتوز و مكينتاش طراحي شده‌اند، استفاده كرده‌اند. اين روش‌ها مزايايي دارند از جمله اينكه روش‌هاي اصلاح سوگيري شناختي نسبت به روش‌هاي سنتي درمان، كمتر طاقت‌فرسا بوده و براي بيماران قابل پذيرش‌ترند. دليل آن هم اين است كه افكار و باورهاي شخصي مستقيما وارسي نمي‌شوند و مستلزم تعامل اجتماعي يا ملاقات‌هايي كه باعث بدنامي براي مراكز سرپايي مي شود را ندارند و هم‌چنين، بينش بيماران مورد نياز نيست، زيرا هدف اصلاح سوگيري شناختي به طور مستقيم زيربناهايي نگهدارنده‌ي سوگيري‌هاي شناختي است، چيزي كه مداخله‌هاي درماني سنتي‌تر نظير شناختي-رفتاري صرفا ممكن است اميدوار باشند كه به‌طور غيرمستقيم آن‌ها را تحت تأثير قرار دهند. بنابراين به نظر مي‌رسد درگير شدن بيماران با اين روش آسان‌تر باشد. پژوهش‌هاي پيشين به صورت نسبتا قوي و منسجم نشان داده‌اند كه امكان اصلاح فرآيندهاي سوگيري شناختي وجود دارد، اما اطلاعات چنداني در مورد تعميم‌دهي اين تأثيرات ارائه نشده است. بنابراين در اين مرور، پژوهش‌هايي انتخاب شدند كه به بررسي انتقال تأثيرات آموزش اصلاح سوگيري شناختي پرداخته بودند

The main aim of the present research was to present the latest findings in the field of cognitive bias modification (CBM) studies, so as to contribute to the researchers’ knowledge base of CBM both theoretically and practically. Cognitive bias describes changes in information processing performance which are not necessarily resulted by a functionality defect. The first research works on this topic were focused on the modification of interpretive and attention biases. Most of the research works performed with the aim of CBM adopted different variants of the scenario-based training paradigm designed by Mathews and Macintosh. Compared to traditional treatment methodologies, the CBM-based approaches provided such advantages as being less overwhelming and more acceptable by patients. This is because the CBM avoids directly inspecting the patient’s personal thoughts and beliefs, does not required social interactions or visits that may incur stigma for the outpatient service center, and works without any need to patient’s insight into these methods. Indeed, the CBM directly targets the infrastructures retaining the cognitive biases, the infrastructures which traditional medical interventions such as cognitive-behavioral methodologies may solely hope to affect indirectly. Thus, it seems that such methods facilitate the patient’s engagement. Previous researches have shown, relatively strongly and consistently, that the modification of cognitive bias processes is feasible, but fail to provide much information about generalizability of such impacts. Therefore, in this review, an attempt was made to select the research where transmission of the impacts of CBM training was considered.