اثربخشي درمان‌شناختي - تحليلي بر خودكارآمدي و مشكلات بين فردي زنان داراي اختلال شخصيت وابسته

The Effectiveness of Cognitive Analytic Therapy on the Self-efficacy and Interpersonal Problems of Women with Dependent Personality Disorder

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان‌شناختي _ تحليلي بر خودكارآمدي و مشكلات بين فردي زنان داراي شخصيت وابسته بود. ت روش: پژوهش حاضر نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش حاضر را كليه زنان 19 تا 40 ساله شهر تهران كه به مراكز مشاوره دانشگاه آزاد اسلامي واحد رودهن، دفتر مشاوره تنكابني و دفتر مشاوره پژوهشگر، مراجعه كرده و بر اساس آزمون شخصيت ميلون داراي اختلال شخصيت وابسته بودند، تشكيل مي‌داند. از بين افراد جامعه 30 نفر به صورت در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفي در گروههاي آزمايش و كنترل جايگزين شدند. گروه آزمايش در معرض 10 جلسه درمان‌شناختي _ تحليلي قرار گرفت درحاليكه گروه كنترل اين درمان را دريافت نكرد. افراد گروه كنترل و آزمايش قبل از اجراي مداخلات و يك ماه پس از اجراي مداخلات از طريق پرسشنامه خودكارآمدي عمومي شرر (1982) و مقياس مشكلات بين فردي بارخام (1996) مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده‌ها با روش تحليل كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد درمان‌شناختي _ تحليلي به طور معناداري (P<0.0001) در افزايش خودكارآمدي و كاهش مشكلات بين فردي افراد گروه آزمايش موثر بوده است. نتيجه‌گيري: متخصصان حوزه سلامت روان مي‌توانند از درمان‌شناختي _ تحليلي در بهبود مشكلات بين فردي و خودكارآمدي زنان داراي اختلال شخصيت وابسته بهره مند شوند.

Purpose: The present research aimed to study the effect of cognitive analytic therapy on the self-efficacy and interpersonal problems of women with dependent personality disorder. Methods: The present research was a quasi-experimental study with the pretest-posttest design. Subjects of the experimental group consisted of all women in Tehran aged 19 to 40 years of age who had referred to Azad University counseling centers (Roodehen branch), Tonekaboni counseling center, and researcher’s counseling office. They were selected after being recognized as having dependent personality disorder through Millon Personality Test. They were administered with ten cognitive-analytic therapy sessions, while those in the control group did not received the treatment. All subjects filled out the Sherer (1982) General Self-Efficacy Scale and the Barkham (1996) Inventory of Interpersonal Problems before and one month after the intervention. Findings: The results showed that cognitive-analytic therapy was significantly effective in increasing the self-efficacy and reducing the interpersonal problems of subjects in the test group (P<0.0001). The study findings indicated the effectiveness of cognitive analytic therapy in increasing the self-efficacy and reducing the interpersonal problems of women with dependent personality disorder. Conclusions: This approach can be used by mental health professionals for improving the symptoms of this disorder among Iranian women.