پديد آورندگان :
صادق‌زاده، مرضيه دانشگاه سلمان فارسي كازرون، كازرون , شاملي، ليلا دانشگاه سلمان فارسي كازرون، كازرون , خرمايي، فرهاد دانشگاه سلمان فارسي كازرون، كازرون
كليدواژه :
صبر , پرخاشگري , مادر , استرس والدگري
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش ميانجي استرس والدگري در رابطۀ ميان مؤلفه‌هاي صبر مادر و پرخاشگري كودك انجام گرفت. شركت‌كنندگان در پژوهش شامل 195 نفر از مادران كودكان پيش‌دبستاني شهر كازرون بود، كه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله اي انتخاب گرديد. به منظور گردآوري داده‌ها از سه مقياس صبر بزرگسالان خرمايي، فرماني و سلطاني، استرس والدگري آبيدين، و برون‌ريزي-پرخاشگري سياهۀ رفتار سازگار كودك كوان، كوان و همينگ پاسخ دادند. اين پژوهش به لحاظ روش در دستۀ مطالعات همبستگي قرار گرفته است. همچنين، داده‌ها با استفاده از الگوي معادلات ساختاري در نرم‌افزار AMOS 22 تحليل شدند. نتايج گوياي اين بود كه از بين مؤلفه‌هاي صبر مادر تنها استقامت رابطۀ منفي معني‌داري با پرخاشگري كودك پيش‌دبستاني دارد. همچنين، در اين رابطه استرس والدگري نقش واسطه‌اي دارد، و كاهش پرخاشگري كودك از طريق همين نقش واسطه‌اي است. بنابراين، با توجه به يافته‌هاي آماري مي‌توان گفت كه صبر مادر به عنوان يك توانمندي اخلاقي، توانايي پيش‌بيني پرخاشگري كودك از طريق كاهش استرس والدگري را دارد.
چكيده لاتين :
Patience has been strongly recommended in religious texts as a moral virtue and as a coping strategy. Patience, of course, has been psychologically described as a completely natural tendency to help one stay calm in the face of suffering and thus can be one of the most powerful personal resources (Schnitker, 2012). Past research has correlated patience with a wide range of positive psychological outcomes in different groups and has even reported a correlation between mothers' patience and their children’s positive psychological outcomes (e.g., Zare & Farmani, 2017; Khormaee et al, 2016; Khormaee et al, 2014). However, it remains unclear how psychological mechanisms or mediators can link patience to different psychological outcomes. In particular, the mediating variables in the relationship between parental patience - especially mother’s - and the different psychological consequences of children have not been studied yet. Of course, parenting stress, which refers to some kind of discrepancy between parenting needs and individual parenting resources (Essex et al, 2002), has always been introduced as a significant mediator between the parents’ mental statuses and the developmental consequences or behavioral problems of their child (Fredrikson et al, 2019). In fact, the amount of parenting stress demonstrates the extent to which the parent has tolerated or managed the parenting experience based on his or her own resources (Deater-Deckard, Li & Bell, 2016). However, despite repeated research showing the impact of parenting stress on children's behavioral problems, as well as studies showing the correlation between patience and various psychological outcomes, there has been no research to investigate the relationship between maternal patience and child behavioral problems, most specifically, through an examination of the mediating role of parenting stress. Therefore, the purpose of the present study was to investigate a model in which maternal parenting stress is introduced as a mediating variable in the structural relationship between maternal patience and child aggression.
