سدي در مواجهه با روايات اسرائيلي:‌ شيوه، دلايل و انگيزه

سدي‌كبير (م 127) در زمرۀ تابعيني است كه به‌رغم آنكه پرورش يافتۀ كوفه و منتسب به تشيع است، در گسترش روايات اسرائيلي در تفاسير پس از خود سهم قابل­توجهي داشته تا جايي­كه اكثار در روايت از اهل­كتاب جزء خصائص تفسيري وي محسوب مي‌شود. در اين پژوهه نمونه‌هايي از روايات اسرائيلي وي را با عرضه به قرآن و حديث صحيح و عقل به نقد كشيده و روايات او را برآمده از تورات يا با زيرساختي از اساطير عهديني و فرهنگ يهود و عجين شده با خيال­پردازي عربي يافته‌ايم كه دليل نقل اين روايات توسط وي، شاگردي ابن‌عباس و هيمنۀ منقولات افواهي در ميان عامۀ عرب در آن زمان بوده ‌است. انگيزۀ سدي در نقل اين روايات، روش تفسيري وي اعم از يافتن مصداق و ملموس ساختن آيات با توجه به مغازي، سير، اسباب نزول و قصص بوده ‌است.