عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش مهارتهاي تفكر مثبت بر افزايش شادكامي و تابآوري نوجوانان بيسرپرست دختر
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Positive Thinking Skills Training on Increasing Happiness and Resilience of orphaned adolescent Girls
پديد آورندگان :
اخوتي، فريبا دانشگاه علم و فرهنگ، تهران , نوفرستي، اعظم دانشگاه تهران
كليدواژه :
مهارتهاي تفكر مثبت , شادكامي , تاب آوري , نوجوانان بي سرپرست
چكيده فارسي :
مطالعه حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش مهارتهاي تفكر مثبت در ارتقاي شادكامي و تاب آوري نوجوانان بي سرپرست، انجام گرفت. اين پژوهش از نظر هدف جزء پژوهش هاي كاربردي و از نظر شيوه گردآوري دادهها از نوع طرحهاي شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري پژوهش كليه نوجوانان دختر بي سرپرست بهزيستي استان البرز بودند كه نمونه اي به حجم 40 نفر از اين جامعه به شيوه نمونه گيري هدفمند انتخاب شد و به صورت تصادفي در دو گروه 20 نفري (آزمايش و كنترل) قرار گرفتند. اعضاي هر دو گروه پرسشنامه شادكامي آكسفورد (1989) و تاب آوري كانر- ديويدسون (2003) را قبل از اجراي عمل آزمايشي تكميل كردند. سپس، هشت جلسه 45 دقيقه اي مداخله آموزشي تفكر مثبت براي گروه آزمايش انجام شد و گروه كنترل مداخله اي دريافت نكرد. سپس هر دو گروه مجددا ارزيابي شدند. داده ها با استفاده از روش تحليل كوواريانس تحليل گرديد. يافته ها نشان داد كه آموزش مهارتهاي تفكر مثبت به صورت معناداري موجب ارتقاي ميزان شادكامي و تاب آوري نوجوانان دختر بي سرپرست مي شود. به نظر مي رسد كه آموزش مهارتهاي تفكر مثبت مي تواند به طور موفقيّت آميزي براي توانمندسازي نوجوانان بي سرپرست دختر مورد استفاده قرار گيرد.
چكيده لاتين :
The aim of this study was to promote happiness
and resilience in Adolescents Girls without
Caregivers by using positive thinking skills. It is
a quasi-experimental design with pre-test-posttest design with control group. The population of
the study consisted of all adolescent girls without
caregivers who were live in organization of
Alborz Province. A sample of 40 individuals
from this society was selected through targeted
sampling and randomly divided into two groups
of 20 subjects (experimental and control). The
members of both groups completed the Oxford
Happiness Questionnaire (1989) and ConnerDavidson's (2003) resilience before performing
the test. Then, eight sessions of 45 minutes of
positive thinking educational intervention were
performed for the experimental group and after
that, both groups were re-evaluated. Data were
analyzed using covariance analysis. The
findings of this study showed that training of
positive thinking skills significantly increased
the happiness and resilience of adolescent girls.
It seems that positive thinking skills training can
be successfully used to empower unprotected
adolescents.
عنوان نشريه :
رويش روان شناسي