اثربخشي مداخله مبتني بر روانشناسي مثبت‌نگر بر سرسختي‌روانشناختي و استرس ادراك‌شده زنان داراي همسر معتاد

The Effectiveness Intervention Based on Positive Psychology on Perceived Stress and Hardiness on Women with Addicted Spouse

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي مداخله مبتني بر روانشناسي مثبت‌نگر بر سرسختي روانشناختي و استرس ادراك شده زنان داراي همسر معتاد بود. در يك پژوهش نيمه ‌آزمايشي 30 زن داراي همسر معتاد با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند و به‌طور تصادفي در گروه‌هاي آزمايش (15 نفر) و گواه (15 نفر) تقسيم شدند. براي گروه آزمايشي 10 جلسه دو ساعتي مداخله مبتني بر روانشناسي مثبت‌نگر در 10 هفته برگزار شد و گروه گواه در طول اين مدت هيچ‌گونه مداخله روانشناختي دريافت نكردند. شركت‌كننده‌ها توسط مقياس سرسختي‌روانشناختي كوباسا (1982) و مقياس استرس ادراك شده كوهن، كامارك و مرملستين (1983) ارزيابي شدند. براي تحليل داده‌ها از تحليل كوواريانس (آنكووا) استفاده شد. يافته‌ها نشان دادكه تفاوت معناداري بين دوگروه در سرسختي‌روانشناختي و استرس ادراك شده در مرحله پس‌آزمون وجود دارد. نتايج نشان داد كه آموزش مبتني بر روانشناسي مثبت‌نگر بر سرسختي‌روان شناختي و استرس ادراك شده زنان داراي همسر معتاد موفر است. بنابراين، مي‌توان از روان شناسي مثبت‌نگر به‌عنوان يكي از روش‌هاي كمك به زنان داراي همسر معتاد براي كاهش استرس و افزايش سرسختي روانشناختي استفاده كرد.

فاقد چكيده