كاربرد روش شيب پخش در غشاء نازك (DGT) در پيش‌بيني روي و مس قابل دسترس گياه در خاك و مقايسه آن با روش DTPA

روش­هاي مختلفي براي ارزيابي زيست فراهمي عناصر غذايي كم مصرف در خاك ارائه شده است. يكي از تكنيك­هاي جديد در اين مورد روش شيب پخش در غشاء نازك (Diffusion Gradient in Thin Films) است. اين روش بر پايه انتقال يون­ها يا عناصر به صورت پخشيدگي از لايه پخش و جذب آن­ها در لايه جاذب عمل مي­كند. هدف از مطالعه حاضر ارزيابي عملكرد DGT در خاك يا مقايسه آن با روش DTPA در اندازه­گيري زيست فراهمي روي و مس براي گياه ذرت بود. براي اين منظور، DGT در 10 خاك با خصوصيات مختلف كه داراي رطوبت اشباع بودند به مدت 24 ساعت قرار داده شد. همچنين كشت ذرت به صورت گلداني در اين خاك­ها انجام گرفت و در نهايت مقدار عناصر جذب شده توسط گياه با مقدار روي و مس اندازه­گيري شده توسط روش­هاي DGT و DTPA مورد مقايسه قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بين تغييرات Zn و Cu درگياه و غلظت اين عناصر در خاك و مقدار اندازه­گيري شده توسط DGT رابطه خطي وجود داشت. Zn اندازه­گيري شده با روش DGT (CEDGT) نسبت به روش DTPA، همبستگي بالاتري با جذب Zn در گياه داشت (r2=0.8 براي DTPA، r2=0.82 براي CE) و نشان داد كه در 10 خاك مختلف، CEبيان كننده 82% تغييرات مربوط به جذب Zn توسط گياه است. همچنين، رابطه بين Cu اندازه­گيري شده توسط DTPA و جذب آن توسط ذرت داراي ضريب تبيين 75/0 بود در حاليكه Cu اندازه­گيري شده با روش DGT (CEDGT) داراي r2=0.78 بود. نتايج اين تحقيق نشان داد كه براي پيش­بيني جذب عناصر فوق در برگ­هاي گياه ذرت،روش DGT در مقايسه با روش DTPA نسبتاً دقيقتر بود.

There are different methods for assessing the bioavailability of micronutrients in soil and water. One of the new techniques in this regard is diffusive gradient in thin films (DGT). This method acts on ion transport in the diffusion layer and absorption in the resin layer. The aim of this study was to evaluate the performance of DGT for soil Zn and Cu determination and to compare it with Zn- and Cu-DTPA measured for the bioavailability of these elements in maize (Zea mays L.). For this purpose, DGT was placed in 10 soils with different properties that had saturated moisture for 24 h. Also, maize cultivation was done in these soils and, finally, the amount of elements absorbed by the plant was compared with the amount of zinc and copper measured by DGT and DTPA methods. The results showed that there was a linear relationship between Zn and Cu changes in the plant and the concentration of these elements in soil measured by DGT. Zn measured by DGT method (CEDGT) had higher correlation with Zn uptake compared to the DTPA method (r2 = 0.8 for DTPA, r2 = 0.82 for CE) and in the 10 different soils, CE represented 82% of the changes related to the plant Zn uptake. In the case of Cu, the correlation between Cu measured by DTPA and its uptake by maize had a correlation coefficient of 0.75, whereas Cu measured by (CEDGT) had r2 = 0.78. The results of this study showed that DGT is relatively more accurate than the DTPA method for predicting uptake of these elements in maize leaves.