اثربخشي آموزش مشغوليت تحصيلي بر تنيدگي تحصيلي دانش‌آموزان

The Effectiveness of Teaching Academic Engagement on Academic Strees Students School

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش مشغوليت تحصيلي بر تنيدگي تحصيلي دانش آموزان انجام شد. طرح پژوهش نيمه آزمايشي و از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. بدين منظور از بين 145 دانش آموز دختر مدارس دولتي شهر قم در سال تحصيلي 31-1330 ، 13 دانش آموز پس از همتا شدن بر اساس سن، جنسيت، پايه، رشته تحصيلي و معدل به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چندمرحله اي انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. هر دو گروه پرسشنامه تنيدگي تحصيلي انگ و هوان 2335 را به عنوان پيش آزمون و پس آزمون تكميل كردند. گروه آزمايش 12 جلسه 01 دقيق هاي، آموزش مشغوليت تحصيلي را دريافت كرد اما گروه كنترل در انتظار آموزش ماند. داده ها با نرم افزار SPSS و روش آماري كوواريانس تحليل شد. يافته هاي پژوهش نشان داد، نمره هاي دانش آموزان گروه آزمايشي در پس آزمون تنيدگي تحصيلي پايينتر از گروه كنترل است. بنابراين، آموزش مشغوليت تحصيلي به دانش آموزان باعث كاهش تنيدگي تحصيلي آنها ميگردد.

فاقد چكيده