بررسي و نقد معناي ايمان، شجاعت و شك وجودي در انديشه تيليش

Faith, Courage and Existential Doubt in Tillich Thought: a Study and Criticism

پل تيليش، يكي از تاثيرگذارترين متكلمان و فيلسوفان دين در قرن بيستم، در تعريفي نو و چالش برانگيز از ايمان، آن را حالت دلبستگي نهايي انسان دانست. چنين ايماني شامل مولفه ذاتي شك است كه اين فيلسوف گاه ازآن به «شك وجودي» ياد مي‌كند. يگانه راهي كه تيليش براي غلبه براين ترديد بنيادين سرغ دارد، شجاعت است. انسان مومن، به‌رغم عواملي كه هستي، ارزش‌ها و معناي زندگي اش را تهديد مي‌كندء مي‌تواند با فضيلت شجاعت. بر ترديدها فائق آيد. در اين مقاله تلاش مي‌شود ضمن تشريح پيوند محكمي كه ميان عناصر سه‌گانه ايمان، شك و شجاعت وجود دارد، برداشتي از مفهوم شك وجودي درانديشه تيلش ارائه گردد. شكي كه به تعبير ماء از دل همه ساحات وجودي دروني آدمي، از جمله ساحت شناختي باورها، احساسات و عواطف و هيجانات. و ساحت خواست‌ها، برمي‌خيزد و با اضطرابي كه ايجاد مي‌كند، تمام وجود انسان را مورد هجوم بي پرواي خويش قرار مي دهد.

Paul Tillich who is one the most impressive theologians and philosophers of religion of the twentieth century, propounded a new and challenging concept of faith as the state of being ultimately concerned. Such a faith inherently consists of the element of doubt or in Tillich's term "existential doubt". The only remedy Tillich could prescribe to conquer this radical incertitude, is the courage. Notwithstanding all issues that threaten the being, values and meaning of human life, the man of faith practicing the virtue of courage could overcome these doubts. In this essay, we are determined to elucidate the vigorous connection between triad elements of faith, doubt and courage. Furthermore we put forward an interpretation of the existential doubt in Tillich thinking. That is a doubt emerges through all human existential regions including cognitive region of beliefs, emotions and wants, causing an anxiety that assaults heedlessly the whole existence of the person.