فلسفه نوشتار از ديدگاه دريدا و پيامدهاي آن در تعليم و تربيت

Philosophy of Writing Based on Derrida’s Thoughts and its Implications for Education

هدف اصلي اين پژوهش، بازنمايي ديدگاه دريدا درباره فلسفه نوشتار و پيامدهاي مهم آن براي بازانديشي در ساختار تعليم و تربيت به منظور پرورش خلاقيت دانش‌آموزان مي‌باشد. براي دستيابي به اين هدف، با استفاده از روش توصيفي- استنتاجي، به شرح مباني فلسفي (هستي شناختي، معرفت شناختي و ارزش شناختي) فلسفه نوشتار از ديدگاه دريدا پرداخته و سپس پيامدهاي تربيتي آن براي بازانديشي در ساختار تعليم و تربيت به صورت عام و پرورش خلاقيت دانش‌آموزان به صورت خاص، استنباط شد. در نتيجه پژوهش با ابتناء به انديشه‌هاي دريدا تصريح شد كه تعليم و تربيت مبتني بر فلسفه نوشتار، تعليم و تربيت به مثابه متن است كه با خوانش و تفسير متفاوت همواره در حال شدن، در نتيجه فرايندي خلاق مي‌باشد كه مي‌تواند گستره‌اي نامحدود از امكان‌هاي متفاوت و نينديشيده شده تعليم و تربيت را جهت پرورش خلاقيت در فراگيران فراهم نمايد و با تأكيد بر خلق معنا و نوشتار شخصي، توليد دانش و نه انتقال صرف آن را، زمينه‌ساز پرورش خلاقيت و پيشگامي سازد. همچنين با تفسير تازه‌اي از كنش تربيتي به عنوان دغدغه ديگري، تعليم و تربيت نوشتارشناسانه رويكردي مسئولانه، به سوي خودآفريني و رهايي بخشي خواهد بود.

The primary purpose of this study is to represent Jacques Derrida’s point of view on the philosophy of writing and its important implications for rethinking the structure of education to develop creativity in students. To achieve this purpose, a descriptive- deductive method was adopted to explain the philosophical foundations (ontology, epistemology, and axiology) of the philosophy of writing. After that, its educational implications have been inferred in order to rethink the structure of education, in general, and to develop students’ creativity, in particular. In conclusion of the study, based on Derrida’s thoughts, it’s been specified that according to philosophy of writing, education is like a text with different reading and interpreting as if, it’s a to-come and creative process which can provide an unlimited range of different and unplanned possibilities to go beyond the established structure of education in order to create the necessary fields and appropriate context for developing creativity in students. Moreover, with an emphasis on the plurality of meaning, it provides the making of knowledge and not the transfer of it alone, the basis to spread the creativity and the leaderity. Also, having a new reading upon the educational act as the concern of the other will make the grammatological education a responsive approach toward liberation