بررسي و نقد دلايل مخالفت كارل بارت با الهيات طبيعي

مواجهۀ كارل بارت ‌‌_ الهيدان برجستۀ سوئيسي اوايل قرن بيستم‌‌ _ با الهيات طبيعي، نتايج دامنه‌داري در تفكّر الهياتي قرن بيستم داشته است. نگاه عموماً ناهمدلانۀ بارت به الهيات طبيعي‌‌، به مدت چند دهه سبب شكل‌گيري نگرشي منفي به آن‌‌، خاصه در حلقۀ دوستداران و رهروان مكتب او شد كه بي‌وجه‌‌، غير ضروري و حتي زيان‌آور به‌نظر مي‌رسد. نظر به اهميت اين موضوع‌‌، به هدف نقد اصولي موضع بارت‌‌، ابتدا ادلۀ بارت به وجودشناسانه‌‌، معرفت‌‌شناسانه، نقلي و عملي تقسيم شده و سپس ضمن مدلّل كردن آن‌ها به بررسي و نقد اين ادله پرداخته شده است. موضع بارتْ عموماً واكنشي و بر پايۀ تعبيري محدود و نارسا از جايگاه و نقش الهيات طبيعي استوار بوده است و دلايل نقلي و معرفتي بارت در اثبات موضع او ناكام بوده‌اند. بارت به ‌سبب همين تعبير نارساي خود از الهيات طبيعي‌‌، از اين واقعيت تاريخي غافل مانده كه در بخش وسيعي از تاريخ‌‌، معتقدان به الهيات طبيعي اتفاقاً دغدغۀ دين داشته‌اند و از همين‌رو‌‌، نه‌تنها تضادي بين باور به انكشاف و گرايش به الهيات طبيعي نيست كه اتفاقاً اين دو متقابلاً موجب استغناي تفكّر انسان و گشوده‌ شدن افق‌هاي جديد در فهم هستي مي‌شوند.

Critical analysis of Karl Barth's opposition to natural theology shows that it is demonstrably based on a narrow understanding of natural theology and is mostly shaped through his reaction to the misuse of theological concepts during the heydays of Hitler's rule over Germany. In his increasing opposition to natural theology in its various implications and forms, Barth seems to have been basing his arguments on ontological, epistemological, biblical and practical grounds as he leaned heavily on revelation as the sole basis of all that pertains to the formation of faith and dogma. By engaging Barth in the aforementioned areas, it will be shown that Barth's arguments fall short of consistency in that they contain false designations of natural theology by focusing on a limited and out-dated version of it, an inherent vicious circularity, a highly selective interpretation of respective biblical texts as well as a fallacy of relevance. It will be argued that the concept of revealed theology is not necessarily opposed to a constructive approach to natural theology, which seeks to appreciate the manifest glory of God in creation as an unfolding secret observed and understood through the rational faculties within the human mind.