بررسي تأثير معلوليت بر طرد اجتماعي سالمندان شهر ورامين

سالمندان به‌عنوان بخش مهمي از افراد جامعه، ممكن است گاهاً مورد غفلت واقع شوند، حال آنكه مسائل و مشكلات مربوط به سالمندي با افزايش روزافزون جمعيت آنان، بيش از پيش اهميت مي‌يابد. احتمال مي‌رود طرد اجتماعي سالمندان با افزايش بيماري‌ها و معلوليت آن‌ها بيشتر شود. مشكلات و هزينه‌هاي ناشي از غفلت در رابطه با سالمندان بويژه سالمندان معلول ضرورت اين پژوهش‌ها را بيشتر مي‌كند. در اين مقاله تأثير معلوليت بر طرد اجتماعي سالمندان با استفاده از روش پيمايش و تكنيك پرسشنامه مورد بررسي قرار گرفته است. پاسخگويان 378 نفر مي‌باشد كه با استفاده از نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌بندي شده، از ميان سالمندان شهر ورامين انتخاب شده‌اند. نتايج نشان مي‌دهد كه بين متغير معلوليت با مطروديت اجتماعي رابطه‌ي معنادار وجود دارد به اين معنا كه سالمندان معلول در معرض طرد اجتماعي بيشتري قرار دارند. از لحاظ ابعاد مطروديت اجتماعي هم ميانگين مطروديت در سالمندان معلول و سالم در بعد سياسي و فرهنگي تفاوت چنداني با يكديگر ندارد و در بعد اقتصادي يكسان است. در بعد اجتماعي، مطروديت سالمندان غير معلول بيشتر از سالمندان معلول است.

Elderly people as an important part of society may sometimes be neglected, while age related issues become more and more important as their population grows. Social exclusion of the elderly is likely to increase with disease and disability. Problems and costs resulting from the neglect of the elderly, especially elderly people with disabilities in relation to the need for further research. In this research, we study the impact of disability on social exclusion of elderly with use of survey method and 378 questionnaires among varamins elderly. This people choose by random stratified sampling. The results indicating that disability associated with social exclusion, that disabled elderly are more at risk of social exclusion. On the other side, healthy elderly and disabled are close together in terms of the political and cultural dimensions of exclusion and same on the economic front. Disabled elderly only in social dimension of exclusion received higher scores than healthy elderly.