تاثير برنامه ادراكي - حركتي منتخب بر رشد حركات ظريف و نمره نوشتن پسران نارسانويس حركتي پايه سوم ابتدايي

The effect of selected perceptual - motor programs of fine motor development and writing score motion dysgraphia children

هدف نتايج تحقيقات نشان مي دهند كه كودكان با اختلالات يادگيري، در زمينه ي پيشرفت تحصيلي، دستيابي به شغل هايي با رتبه بالاي اجتماعي و مهارت هاي حركتي دچار مشكل هستند؛ از اين‌رو هدف تحقيق حاضر مطالعه تاثير برنامه‌ ادراكي - حركتي منتخب بر مهارت هاي حركتي ظريف و نوشتن كودكان نارسانويس حركتي است. روش اين مطالعه به لحاظ هدف كاربردي است و شيوه انجام آن نيمه تجربي است. بدين منظور از بين 41 دانش آموز پسر داراي اختلال نوشتن حركتي شهرستان ضياءآباد كه در مدارس عادي مشغول به تحصيل بودند، تعداد 20 كودك پايه سوم ابتدايي به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي، به دو گروه (تجربي و كنترل) تقسيم شدند. گروه آزمايش به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه برنامه تمريني را اجرا كردند. ابزار اندازه گيري؛ پرسشنامه ويژگي هاي فردي، آزمون تبحر حركتي برونينكز – اوزرتسكي و آزمون نوشتن پايه سوم ابتدايي بود. يافته ها نتايج نشان داد كه گروه برنامه ي تمريني منتخب در مهارت هاي حركتي ظريف نسبت به گروه كنترل عملكرد بهتري داشت. همچنين نتايج نشان داد كه گروه برنامه تمريني منتخب در آزمون نوشتن نسبت به گروه كنترل عملكرد بهتري داشت. نتيجه گيري برنامه هاي تمريني منتخب، توانست موجب بهبود مهارت‌هاي حركتي ظريف و نمرات نوشتن پسران نارسانويس حركتي پايه سوم ابتدايي شود. با توجه به اينكه نتايج تحقيق حاضر بيانگر اين بود كه يك دوره برنامه تمريني منتخب باعث بهبود نمرات نوشتن گرديد، پيشنهاد مي شود از اين نوع برنامه ها در مراكز آموزشي و توان‌بخشي كودكان داراي اختلال يادگيري استفاده شود.

Objective The purpose of this study was to examine the effect of a perceptual-motor training program on the fine motor skills and writing scores of children with motor dysgraphia. Method This was a quasi-experimental applied research. From among 41 male students suspected of motor dysgraphia studying in regular schools in Ziaabadi, Iran, 20 third-grade children were purposefully selected and randomly assigned to experimental and control groups. The experimental group received the training program three days a week for six weeks. Measurement tools included the individual characteristics questionnaire, BruininksOseretsky Test of Motor Proficiency (BOTMP), and the third-grade writing test. Analysis of covariance was used to test the hypothesis. Results The results showed that the experimental group outperformed the control group in fine motor skills and on the writing test. Conclusion The selected perceptual-motor training program can improve the fine motor skills and writing of children with motor dysgraphia. Thus, it is suggested that these types of programs be used in educational and rehabilitation centers for children with specific learning disorders.