پديد آورندگان :
ايران زاده، نعمت الله دانشگاه علامه طباطبائي - زبان و ادبيات فارسي , آقابابايي، سميه دانشگاه علامه طباطبائي - زبان و ادبيات فارسي , زماني، محمدمهدي دانشگاه علامه طباطبائي - زبان و ادبيات فارسي
چكيده فارسي :
رعايت اصول زبان علمي در پژوهش‌هاي علمي و آثار دانشگاهيِ مربوط به رشتۀ زبان و ادبيات فارسي، همانند آثار علمي و دانشگاهيِ رشته‌هاي دانشگاهي ديگر، ضروري است. از جملۀ اين اصول مي‌توان به اين نكات اشاره كرد: زبان علم نقش ارجاعي دارد؛ نشانه در زبان علم غيرانگيخته، دل بخواهي، و قراردادي است؛ كاركرد آن ابلاغ پيام است؛ كمترين ميزان چند معنا‌شدگي را دارد؛ و ساخت‌هاي روشن زبان را به‌كار مي‌گيرد.گاه در كتابهاي دانشگاهي رشتۀ زبان و ادبيات فارسي شاهد كاربردهايي هستيم كه از اين اصول تخطي مي‌كنند. هدف اين پژوهش بررسي انواع تخطي از اين اصول است. اين پژوهش بر روش تحقيق كيفي مبتني است و با نمونه‌گيري نظري، انواع تخطي از اصول مورد نظر بررسي مي‌شود. براساس يافته‌هاي تحقيق، انواع اين تخطي در سطوح واژه، گروه، و بند در اين آثار بدين قرار است: كاربرد قاعده‌افزايي، كاربرد انواع قاعده‌كاهي (زماني، معنايي، و سبكي)، كاربرد تشبيه ادبي، نقل از آثار ادبي با هدف ايجاد نقش شعري زبان، كاربرد واژه‌هاي مبهم، و داوري ارزشي.
چكيده لاتين :
Scientific studies and academic works about Persian Language and literature discipline, like other disciplines, are to be based on principles of applying scientific language. Some of these principles are as follow: the language has referential function, a sign in scientific language is unmotivated, arbitrary, and conventional, function of sign and text is conveying the purpose, sign has the least rate of polysemy, and the explicit structures of language is applied. Some times in academic books in Persian language and literature discipline, language application deviates from these principles. The aim of this research is studying the types of this deviation and the research is based on qualitative research method and theoretical sampling. Based on research findings, the types of this deviation in these books, in lexis and group and clause level, are as follow: applying extra regularity, applying some kinds of deviation (historical, sematic, and stylistic), applying literary simile, quoting from literary texts in order to make poetic function, applying implicit lexis, and value judgement.
