ادارۀ بين‌المللي كار و نخستين قانون كار در ايران

International Labor Office (ILO) and the First Labor Law in Iran

هدف: توضيح نقش دفتر بين‌المللي كار در تدوين قوانين كار در ايران در اواخر دورۀ قاجار و عصر پهلوي اول. روش/ رويكرد پژوهش: داده‌ها از اسناد وزارت امور خارجه و سازمان اسناد ملي ايران (ساكما) گردآوري شده است. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: در آغاز، دولت علاقۀ چنداني به تدوين و وضع قوانين كار نداشت. عقب‌ماندگي اقتصادي كشور و نبود طبقۀ كارگر صنعتي و ناسازگاري رضاشاه با احزاب چپ‌ حامي حقوق طبقۀ كارگر، در ترديد او براي وضع قانون كار موثر بود. او موضوع را داخلي مي‌پنداشت و گمان مي‌كرد مي‌تواند به تصميمات مجامع بين‌المللي بي‌توجه بماند؛ اما سرانجام زير ‌فشار عاملي دفتر بين‌المللي كار به وضع نخستين قوانين كارگري ايران تن دهد.

Purpose: Reports the role of the International Labor Office (ILO) in enacting and formulating the first labor law in Iran in the late Qajarid and early Pahlavi years Method and Research Design: Archival records and library materials were examined to collect data. Findings & Conclusion: Reza Shah (1925-`941) was not interested in regulating employer-employee relation partly because of partly because of an undeveloped economy and the lack of the industrial proletariat. his concern about the left-wing parties. Initially he preferred to preserve the traditional work relation. He regarded the matter of merely internal He thought he could disregard the demand of ILO for reform. However, later he found it impossible to resisit the international pressure and ordered the first labor laws to be drafted.