تأثير تمرينات چشم ساكن بر رفتارهاي خيرگي و پيش‌بيني ضربۀ پنالتي فوتبال در دروازه‌بان‌هاي خبره

پيش‌بيني موفقيت‌آميز از كليدي‌ترين عوامل موفقيت در مهار ضربۀ پنالتي در فوتبال براي دروازه‌بانان است و معرفي مداخله‌هاي بهينه براي بهبود اين توانايي مي‌تواند در ارتقاي سطح عملكرد مفيد باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسي تأثير تمرينات مبتني بر چشم آرام بر پيش‌بيني ضربۀ پنالتي توسط دروازه‌بان‌هاي خبره و رفتارهاي خيرگي آنها در حين پيش‌بيني بود. شركت‌كنندگان پژوهش حاضر، 20 دروازه‌بان خبرۀ شاغل در مسابقات ليگ برتر تهران بودند كه به‌صورت تصادفي در دو گروه تمرين و مداخله‌نما قرار گرفتند و آزمون‌ها و مداخله‌هاي تمريني را پشت سر گذاشتند. از دستگاه ردياب چشم پاپيل براي ثبت داده‌هاي خيرگي و از تكنيك انسداد زماني براي سنجش پيش‌بيني استفاده شد. فيلمِ 30 ضربۀ پنالتي توسط بازيكنان خبرۀ فوتبال در شرايط واقعي فيلم‌برداري شده و در لحظۀ تماس پا با توپ تصوير مسدود شد كه دروازه‌بان‌ها با نگاه به فيلم‌ها بايد پيش‌بيني خود از مسير ضربه را اعلام مي‌كردند. نتايج آزمون تحليل واريانس مركب 2×4 نشان داد كه با وجود يكسان بودن گروه تمرين و مداخله‌نما در پيش‌آزمون (05/0P>)، گروه تمرين در ساير مراحل برتري داشت و اين برتري را در شرايط فشار نيز حفظ كرد (05/0P<). تمرينات موجب بهبود ميزان موفقيت در پيش‌بيني و تغيير در رفتار خيرگي متناسب با پيش‌بيني موفقيت‌آميز شد و تغييرات به‌وجودآمده در فاصلۀ 72 ساعت يادداري و آزمون انتقال تحت فشار نيز پايدار بود. از مداخلات تمريني مبتني‌بر چشم ساكن، مي‌توان به‌عنوان يك بستۀ تمريني در كنار برنامه‌هاي تمرين جسماني و مهارت‌هاي دروازه‌بان‌هاي فوتبال استفاده كرد و به اين ترتيب به بهبود قابليت‌هاي ادراكي و استفادۀ بهينه از نشانه‌هاي بينايي به آنها كمك كرد

Successful anticipation is a key factor for success in saving soccer penalty kick for goalkeepers and introducing optimal interventions to enhance this ability can be useful for improving the level of performance. The aim of the present study was to examine the effect of quiet eye training on anticipation of penalty kick by expert goalkeepers and their gaze behaviors during this anticipation. Participants were 20 expert goalkeepers working in Tehran pro league matches who were randomly assigned to training and placebo groups and passed tests and training interventions. Gaze data were registered using Pupil eye tracker and penalty kick anticipation was recorded using temporal occlusion paradigm. 30 videos of real penalty kicks by expert soccer players were recorded and ball-foot contact moments were occluded so that goalkeepers could anticipate the direction of ball kicking in those videos. Results of 2*4 mixed ANOVA showed that despite of homogeneity of training and placebo groups in pretest (P>0.05), training group had advantage in other phases and this advantage was maintained under pressure (P<0.05). The training enhanced successful anticipation and changed gaze behaviors proportional to successful anticipation and these changes were sustained during 72 hours of retention and transfer test under pressure. Training interventions based on quiet eye can be used as a training package along with physical training and skills of soccer goalkeepers and therefore help them to improve perceptual capabilities and to optimally use visual signs.