آثار خطاي ادراكي مولر-لاير دروازه‌بان بر ادراك و مكان پرتاب‌هاي پنالتي‌زن

هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي اين موضوع بود كه آيا وضعيت‌هاي قامت مشابه خطاي ادراكي مولر-لاير دروازه‌بان مي‌تواند بر ادراك و مكان پرتاب‌هاي پنالتي‌زن اثرگذار باشد يا خير. تصويري از يك دروازه‌بان روي صفحه‌اي خالي (بدون تيرهاي عمودي و ديرك افقي دروازه) تابانده شد. اين دروازه‌بان با وضعيت دست‌ها بالا (45 درجه بالاتر از افق)، دست‌ها كشيده به طرفين (افقي، به‌عنوان كنترل)، و دست‌ها پايين (45 درجه زير افق) به نمايش درآمد. شركت‌كنندگان (11 پسر هندباليست جوان) دو تكليف را انجام دادند. آنها در فاصلۀ پنج‌متري صفحۀ موردنظر ايستادند و مدل دروازه‌بان را كه در يكي از سه وضعيت به نمايش درآمد، نگاه كردند. از شركت‌كنندگان درخواست شد يك توپ تنيس را به دست دروازه‌بان در وضعيت افقي پرتاب كنند، يا با ليزر به همين نقطه هدف‌گيري كنند. فواصل افقي مكان پرتاب و هدف‌گيري از راستاي مياني اندام دروازه‌بان مدل اندازه‌گيري شد. وضعيت‌هاي دروازه‌بان روي مكان‌هاي پرتاب و هدف‌گيري اثرگذار بود. هدف‌گيري و پرتاب در وضعيت دست‌ها پايين و دست‌ها بالا در برابر وضعيت دست‌ها كشيده به‌ترتيب به ميزان معناداري دورتر و نزديك‌تر بود. اين آزمايش نشان داد دروازه‌باني كه وضعيت‌هاي مانند مولر-لاير اتخاذ مي‌كند، مي‌تواند ادراك حريف از بيشترين ميزان دسترسي خود و نيز رفتار حركتي او را متأثر كند.

The main aim of the present study was to investigate whether the goalkeepers’ postures that mimic the Müller–Lyer illusion can influence penalty-takers’ perceptions and the location of throws. A representation of a goalkeeper was projected onto a blank screen (without goalposts and crossbar). The goalkeeper was displayed in arms-up (45 degrees above horizon), arms-out (horizontal, as control), and arms-down (45 degrees below horizon) postures. Participants (11 young male handball players) performed two tasks. They stood in front of the screen at a distance of 5 m and observed the goalkeeper displayed in one of the three postures. The participants were asked either to throw a tennis ball, or aim a laser pointer at, the horizontal position of the goalkeeper’s hand. The horizontal distances of throwing and aiming locations were measured from the midline of the body of the goalkeeper model. The goalkeeper postures affected the locations of the throwing and aiming. The participants’ aiming and throwing tasks were found to be significantly farther from and closer in the arms-up and arms-down postures compared with the arms-out posture respectively. The experiment demonstrated that a goalkeeper adopting Müller–Lyer postures can influence his opponent’s perception of maximum reach and his motor behavior.