نيازسنجي آموزشي كارآفرينانه محور برنامه درسي علوم ورزشي (مطالعه موردي: دانشگاه‌هاي استان مركزي)

Entrepreneurial Educational Needs Assessment in the Curriculum of Sport Sciences (Case Study: Universities of Markazi Province)

هدف پژوهش حاضر نيازسنجي آموزشي كارآفرينانه محور برنامه درسي علوم ورزشي در دانشگاه‌هاي استان مركزي بود. فرايند نيازسنجي مبتني بر مدل ويتكين و آلتسچود (2010) بود. روش تحقيق در دو بخش كمي و كيفي انجام شد. جامعه آماري تحقيق، دانشجويان كارشناسي و استادان علوم ورزشي و نمونۀ آماري در بخش كمي شامل 148 نفر و در بخش كيفي (پانل دلفي) 8 نفر بود. روش نمونه‌گيري در بخش كمي، تصادفي طبقه‌اي و در بخش كيفي، موارد حاد بود. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي وضعيت آموزشي كارآفرينانه، پرسشنامه اهداف برنامه درسي و نيازهاي آموزشي (محقق ساخته) استفاده شد. روايي صوري و محتوايي پرسشنامه‌ها توسط 10 نفر از متخصصان و ضريب پايايي هر يك بر اساس ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب (0/902، 0/90 و 0/840) مورد تأييد قرار گرفت. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي استفاده شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه وضعيت آموزشي كارآفرينانه در برنامه درسي علوم ورزشي در استان مركزي از ديد دانشجويان نامطلوب بوده است. اولويت نيازهاي آموزشي كارآفرينانه به ترتيب مربوط به نيازهاي ساختاري، كارورزي و مهارت‌هاي كار گروهي بود. بين نيازهاي آموزشي كارآفرينانه و برنامه درسي فعلي ارتباط معناداري وجود نداشت و بر اساس رويكرد دلفي و با توجه به نيازهاي آموزشي به‌دست‌آمده، اصلاحات آموزشي در سه سطح دانشجويان، ساختاري و اساتيد به دست آمد. درنتيجه به نظر مي‌رسد نياز به بازنگري برنامه درسي و ساختارها به‌منظور توسعه كارآفريني ضروري باشد.

The purpose of this study was entrepreneurship educational needs assessment in the curriculum of sport sciences in Markazi Province universities. The process of needs assessment was based on Witkin and Altschuld’s model (2010). The research method included two parts: quantitative and qualitative. The research population included sports science undergraduates (last year) and professors. The statistical sample of the quantitative section consisted of 148 people and that of qualitative section (Delphi panel) eight people included. Sampling method was random stratified in the quantitative section and acute cases in the qualitative section. The research tools were entrepreneurship educational status questionnaire, and curriculum goals and educational needs questionnaire (researcher-made). The face validity and content validity were confirmed by 10 experts, and the reliability coefficient was obtained based on the Cronbach's alpha coefficient (0.902, 0.90 and 0.840). Descriptive and inferential statistics were used to analyze the data. The findings showed that the entrepreneurial educational status in the sport sciences curriculum in Markazi Province was unsuitable from the viewpoint of students. The priority of entrepreneurial education needs was related to structural needs, internships, and teamwork skills. There was no significant relationship between the entrepreneurial education needs and current curriculum, and based on the Delphi approach and entrepreneurial needs, educational reformation was achieved at three levels of students, structures and professors. As a result, it seems necessary to review the curriculum and structures at the three levels of education in order to develop entrepreneurship.