تأثير دستورالعمل كانون توجه بيروني و حمايت خودمختاري بر يادگيري مهارت هدفگيري كودكان كمتوان ذهني

هدف از پژوهش حاضر، بررسي تأثير دستورالعمل كانون توجه بيروني و حمايت خودمختاري بر يادگيري مهارت هدفگيري كودكان كمتوان ذهني بود. بدين منظور، از بين تمامي كودكان كم‌توان ذهني شهر اهواز، 48 كودك در مقطع سني 14-10 سال (ميانگين سني 2/1±81/11) به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و بر اساس نمرات پيشآزمون (10 كوشش) در چهار گروه توجه بيروني، حمايت خودمختاري، توجه بيروني+حمايت خودمختاري و كنترل جاي گرفتند. تكليف شامل پرتاب كيسة لوبيا به وزن 100 گرم به سمت هدفي بود كه در فاصله دو متري از شركتكنندگان بر روي ديوار نصب شده بود. شركتكنندگان در مرحله اكتساب 40 كوشش شامل پنج بلوك هشت كوششي را انجام دادند. ده دقيقه پس از آخرين بلوك اكتساب، شركتكنندگان 10 پرتاب را به عنوان پسآزمون انجام دادند. چهل و هشت ساعت پس از مرحله اكتساب، آزمون يادداري (10 كوشش) با شرايطي دقيقاً مشابه با پيشآزمون براي بررسي اثرات يادگيري از شركتكنندگان به عمل آمد. براي تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس مركب 522 در مرحله اكتساب و آزمون تحليل واريانس دوراهه 22 در مرحله يادداري با استفاده از نرم‌افزار SPSS22 و در سطح معناداري 05/0≥P استفاده شد. نتايج نشان داد كه هر چهار گروه طي بلوكهاي تمريني، بهبود معناداري در عملكرد داشتهاند. گروه توجه بيروني+حمايت خودمختاري نيز توانست بالاترين نمرات را در مرحله اكتساب كسب كند (05/0≥P). در آزمون يادداري نيز گروه توجه بيروني+حمايت خودمختاري توانست بهترين عملكرد را به نمايش بگذارد (05/0≥P). پيشنهاد ميشود براي بهبود عملكرد و يادگيري مهارت هدفگيري كودكان كمتوان ذهني از تركيب توجه بيروني وحمايت خودمختاري استفاده شود.

The aim of this study was to investigate the effect of external focus of attention instruction and autonomy support on learning of an aiming task in mentally retarded children. Therefore, 48 children with the age range of 10-14 years among all of the mentally retarded children of Ahvaz, were selected by convenience sampling. Participants performed 10 throws as a pre-test and afterward, according to their scores on pre-test, they were equally divided into four groups (external attention, autonomy support, external attention-autonomy support, control group). The acquisition phase consisted of throwing 100 gram beanbags into a goal that was mounted at a distance of 2 meters from the participants on the wall. Ten minute after the last acquisition block, the participants performed 10 trials as post-test. 48 hours after the acquisition phase, retention test (10 trials) was performed to examine the learning effects of the participants. The data analyzed by Mix-ANOVA 2×2×2 on acquisition phase and two-way ANOVA 2×2 on retention data with using SPSS22 at significant level P≤0.05. The results of this study showed that in the acquisition phase, all of four groups gradually increased their accuracy (P≤0.05) and the external attention+autonomy support group gain the best scores in this phase. Also Results showed significant difference between the groups in the retention test (P≤0.05) and the external attention+autonomy support group presented the greatest throwing accuracy. Therefore, it is suggested that combination of autonomy support and external attention should be used to improve the performance and learning in mentally retarded children.