سنجش ميزان تاثير سرمايه اجتماعي سازماني بر نوآوري سازماني (مطالعه موردي: گروه صنعتي ايران خودرو)

در كسب‌وكار پوياي امروز، به دليل ظهور سه روند عمده رقابت شديد بين‌المللي، بازارهاي گسسته و فناوري در حال تغيير، شاهد طرح بيش ‌از پيش موضوع نوآوري هستيم. روندهاي مذكور، علاقه صاحب‌نظران حوزه كسب‌وكار را به توجه شگرف و جستجو در مفهوم سرمايه اجتماعي به‌مثابه عامل حياتي در ارتقاي سطح عملكرد سازمان و پيش‌آيند خلق مزيت رقابتي مبتني بر نوآوري جلب كرده است. بااين‌حال، كمتر پژوهشي سرمايه اجتماعي سازماني و نوآوري سازماني را به‌صورت توامان بررسي نموده است؛ ازاين‌رو، غايت مطالعه حاضر، بررسي ميزان تاثير سرمايه اجتماعي سازماني و ابعاد آن در گرايش به نوآوري سازماني در شركت ايران‌خودرو است. روش‌شناسي پژوهش از نوع توصيفي- همبستگي بوده و جامعه آماري كاركنان ايران‌خودرو را در برمي‌گيرد. در تجزيه‌وتحليل داده‌ها از روش‌هاي تحليل همبستگي و تحليل رگرسيون گام‌به‌گام و همچنين تحليل عاملي استفاده‌شده است. نتايج مطالعه، گوياي رابطه موثر و معني‌دار سرمايه اجتماعي سازماني در نوآوري سازماني است. بدين ترتيب ابعاد رابطه‌اي و ساختاري سرمايه اجتماعي داراي رابطه معني‌دار با نوآوري هست، ليكن بعد شناختي سرمايه اجتماعي داراي رابطه معناداري با نوآوري سازماني در سازمان نبود.

In today's dynamic business, with the emergence of three major trends of fierce international competition, discrete markets, and changing technology, we are witnessing an ever-increasing pattern of innovation. These trends have attracted the attention of business professionals to the widespread attention and search for the concept of social capital as a vital factor in enhancing the performance of the organization and in the process of creating innovation-based competitive advantage. However, less research has examined organizational social capital and organizational innovation together; therefore, the purpose of the present study is to investigate the impact of organizational social capital and its dimensions on the tendency of organizational innovation in Iran Khodro Company. The methodology of the study is descriptive-correlational and the statistical population includes the personnel of Iran Khodro. Correlation analysis and stepwise regression analysis as well as factor analysis were used for data analysis. The results of the study show that there is an effective and meaningful relationship between organizational social capital and organizational innovation. Thus, the relational and structural dimensions of social capital had a significant relationship with innovation, but the cognitive dimension of social capital had no significant relationship with organizational innovation in the organization.