بررسي مهارت ها و نگرش هاي شغلي دانش آموختگان رشته تربيت بدني و علوم ورزشي دانشگاه گيلان

The study of job attitudes and skills of physical education and sport sciences graduates at University of Guilan

هدف هدف پژوهش حاضر بررسي وضعيت اشتغال، نگرش و مهارت هاي شغلي دانش آموختگان سال هاي 1386-1382 رشته تربيت بدني دانشگاه گيلان است. روش شناسي نمونه آماري برابر با جامعه آماري (340 نفر) بودند ، اما تعداد 271 نفر به پرسشنامه هاي ويژگي هاي فردي، نگرش شغلي جاكو (Jacko, 2004) و ميزان تناسب محتواي دروس با نيازهاي بازار كار پاسخ دادند. روايي اين ابزارها توسط 11 نفر از اساتيد تربيت بدني تاييد و پايايي آن با استفاده از روش آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه نگرش شغلي و تناسب محتواي دروس به ترتيب 90/0 r= و 89/0 r= برآورد شد. يافته ها نتايج آزمون خي دو نشان داد كه زنان نسبت به مردان (λ2= 25; P= .001) و دانش آموختگان كارشناسي ارشد به طور معني داري بيشتر از ساير دانش آموختگان (λ2= 26.83; P= .001) در مشاغل مرتبط با رشته تربيت بدني مشغول به كار شده اند. بر اساس نتايج آزمون يومن ويتني، نگرش دانش آموختگان شاغل مرتبط با رشته تربيت بدني (دانش آموختگان سال 1384) به ابعاد اهميت وظيفه (P= .009)، تنوع مهارت (P= .001)، تخصص (P= .03)، حل مسئله (P= .001) و كل نگرش شغلي (P= .001) مثبت بود؛ و دانش آموختگان شاغل غير مرتبط با رشته فقط در ابعاد هويت وظيفه (P= .001) و استقلال (P= .004) نگرش مثبت تري داشتند. علاوه بر اين، دانش آموختگاني كه شغل مرتبط با رشته تربيت بدني داشتند در كار داوطلبانه (λ2= 14.28; P= .001) و كارت مربيگري (λ2= 14.54; P= .001) از ساير دانش آموختگان مهارت بيشتري كسب كرده بودند. نتيجه گيري به نظر مي رسد كه ظرفيت اشتغال دانش آموختگان تربيت بدني دانشگاه گيلان بالاست؛ و آن ها توانسته اند مهارت هاي شغلي مناسبي را در خلال تحصيل كسب و نگرش مثبتي نسبت به حرفه خود بعد از اشتغال پيدا كنند

Objective The purpose of this study was to investigate job attitudes and skills of physical education and sport sciences graduates at University of Guilan in period 2004-2008. Methodology equal to the statistical population, the number of 271 physical education graduates answered to demographic characteristics, Attitudes towards Job (Jacko, 2004) and Amount of content appropriateness of courses with needs of the market and employment questionnaires. Validity of these tools were confirm by 11 university professors, and its reliability was calculated by Cronbach’s alpha coefficient for job attitude (α=0.90) and appropriateness of course content (α =0.89). Results Analysis of λ2 showed women (λ2= 25; P= .001) and masters’ graduates (λ2= 26.83; P= .001) more involved in the jobs associated to physical education course than others. Based on Kroskal Wallis results, graduates attitudes of jobs associated to physical education course (graduates of 2006) to dimensions of feedback, problem solving and entire attitudes were positive, while graduates attitudes of jobs no associated to physical education were positive only on task identify and authority (P≤ .05). Additionally, graduates who had jobs associated to physical education course achieved more skills of volunteer work (λ2= 14.28; P= .001) and coach card (λ2= 14.54; P= .001) than another graduates. Conclusion It seems that occupation capacity of physical education and sport sciences graduates of University of Guilan is high and they can achieve adequate job skill during the study time and find professional positive attitudes after the occupation.