تاثير پاكلوبوترازول و پروهگزاديون ‌كلسيم بر برخي ويژگي‌هاي رويشي و زايشي توت‌فرنگي (fragaria × ananassa) رقم پاروس

The Effect of Paclobutrazol and Calcium Prohexadione on Some Vegetative and Reproductive Characteristics of Strawberry (Fragaria × ananassa Duch. cv. Paros

به منظور امكان سنجي كاهش رشد رويشي و بهبود رشد زايشي در توت فرنگي، پژوهشي با استفاده از پاكلوبوترازول و پروهگزاديون كلسيم روي توت فرنگي رقم پاروس در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار در گلخانه انجام شد. پروهگزاديون كلسيم در سه غلظت شامل صفر، 100 و 150 ميلي گرم در ليتر و پاكلوبوترازول در چهار غلظت شامل صفر، 60، 90 و 120 ميلي گرم در ليتر در دو نوبت (چهار هفته پس از كاشت و سه هفته پس از نوبت اول) محلول پاشي شدند. نتايج نشان داد كه كاربرد پاكلوبوترازول، پروهگزاديون كلسيم و همچنين برهمكنش آنها بر ارتفاع گياه، وزن تر گياه، طول دمبرگ، وزن ويژه برگ، نسبت وزني ريشه، تعداد طوقه، تعداد ميوه، عملكرد و شاخص برداشت تاثير معني داري داشت. غلظت 120 ميلي گرم در ليتر پاكلوبوترازول بدون استفاده پروهگزاديون كلسيم كمترين ارتفاع گياه را داشت. بيشترين تعداد گل و طوقه در تيمار تركيبي 100 ميلي گرم در ليتر پروهگزاديون كلسيم و 60 ميلي گرم در ليتر پاكلوبوترازول به دست آمد. استفاده از اين كندكننده ها بر وزن ميوه تاثير معني داري نداشت. اثر پروهگزاديون كلسيم و تركيب آن با پاكلوبوترازول بر تعداد گل و تركيب پاكلوبوترازول و پروهگزاديون كلسيم بر درصد ميوه بندي معني دار شد. تيمار 100 ميلي گرم در ليتر پروهگزاديون كلسيم بدون پاكلوبوترازول موثرترين تيمار در افزايش ميوه بندي بود. به طوركلي نتايج نشان داد كه استفاده از كندكننده ها رشد رويشي را كاهش و رشد زايشي را تسريع مي كنند كه غلظت 100 ميلي گرم در ليتر پروهگزاديون كلسيم و 60 ميلي گرم در ليتر پاكلوبوترازول موثرترين تيمار در افزايش رشد زايشي بود.

In order to evaluate the role of paclobutrazol (PBZ) and prohexadione-calcium (ProCa) in reduction of vegetative growth and improvement of reproductive growth of strawberry (cultivar Paros), a 4-replicate completely randomized design was carried out in greenhouse. ProCa in three concentrations of 0, 100 and 150 mg L-1 and PBZ in four concentrations of 0, 60, 90 and 120 mg L-1 were sprayed on the strawberry plants in two stages (four weeks after planting and three weeks after the first stage). The results showed that the application of PBZ, ProCa and also their interaction had a significant effect on plant height, plant fresh weight, petiole length, specific leaf weight, root weight ratio, crown number, fruit number, fruit yield and harvest index. Application of 120 mg L-1 of PBZ without the use of ProCa resulted in the lowest plant height. The interaction of 100 mg L-1 of ProCa and 60 mg L-1 PBZ resulted in the highest number of flowers and crowns. The use of these retardants did not have a significant effect on fruit weight. The effect of ProCa and its interaction with PBZ was significant on the number of flowers and the interaction of PBZ and ProCa was significant on fruit set. Treatment with 100 mg L-1 ProCa without PBZ was the most effective treatment on increasing fruit set. In general, the results showed that the use of retardants reduced the vegetative growth and increased reproductive growth of the Paros strawberry genotype. The concentration of 100 mg L-1 ProCa and 60 mg L-1 PBZ was the most effective treatment for increase in reproductive growth of the examined strawberry cultivar.