عنوان مقاله :
اثربخشي طرحواره درماني بر تابآوري روان شناختي و توانمندي اجتماعي دانشآموزان با نشانههاي افسردگي
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Schema Therapy on Psychological Resilience and Social Empowerment in Students with Depression Symptoms
پديد آورندگان :
رهبر كرباسدهي، فاطمه دانشگاه گيلان - دانشكده ادبيات و علوم انساني , ابوالقاسمي، عباس دانشگاه گيلان - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه روانشناسي , رهبر كرباسدهي، ابراهيم دانشگاه گيلان - دانشكده ادبيات و علوم انساني
كليدواژه :
افسردگي , تابآوري روان شناختي , توانمندي اجتماعي , طرحواره درماني
چكيده فارسي :
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي طرحواره درماني بر تابآوري روان شناختي و توانمندي اجتماعي دانشآموزان با نشانههاي افسردگي بود. طرح تحقيق نيمهآزمايشي و از نوع پيشآزمون- پسآزمون با گروه كنترل بود. نمونه پژوهش 28 دانشآموز مبتلا به نشانههاي افسردگي پايه ده تا دوازده دوره متوسطه شهرستان رشت در سال تحصيلي 98- 1397 بودند كه به طور در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 14 نفر) جايدهي شدند. براي جمعآوري دادهها از مقياس تاب آوري روان شناختي كانر و ديويدسون و پرسشنامه توانمندي اجتماعي گرشام و اليوت در مراحل قبل و بعد از درمان استفاده شد. طرحواره درماني به صورت گروهي در 10 جلسه براي گروه آزمايش ارايه شد ولي گروه كنترل هيچ گونه درماني دريافت نكرد. نتايج تحليل كوواريانس چندمتغيري نشان داد كه اثربخشي طرحواره درماني بر بهبود تابآوري روان شناختي و توانمندي اجتماعي دانشآموزان با نشانههاي افسردگي تأثير دارد. لذا، طرحواره درماني به عنوان يك تكنيك ميتواند در بهبود تابآوري و تعاملات اجتماعي اين دانش آموزان مؤثر باشد.
چكيده لاتين :
The purpose of the present research was to determine the effectiveness of schema therapy on psychological resilience and social empowerment in students with depression symptoms. This study was semi-experimental with pre-test/post-test and a control group. The sample consisted of 28 students with depression symptoms from grades ten to twelve high school in Rasht city in the school year 2018-2019 that were selected by the convenience sampling method and randomly assigned to experimental and control groups (each group 14 individuals). To collect the data, Connor-Davidson Psychological Resilience Scale and Gresham and Elliott Social Empowerment Rating System were used before and after treatment. The 10 sessions of schema therapy were implemented for experimental group and no intervention was used for the control group. The results of multivariate analysis of covariance showed that schema therapy were improve psychological resilience and social empowerment in students with depression symptoms. Therefore, schema therapy as a technique can be effective in improving the resilience and social interactions of these students.
عنوان نشريه :
مطالعات روان شناختي