عنوان مقاله :
اثربخشي مداخله روانشناختي بر نگرش‌هاي ناكارآمد، سلامت عمومي و بهزيستي روانشناختي رانندگان اتوبوس
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of the psychological intervention on dysfunctional attitudes, general health and psychological well-being among bus drivers
پديد آورندگان :
شكوهي يكتا، محسن دانشگاه تهران - گروه روانشناسي , سهراب پور، غلامرضا دانشگاه تهران
كليدواژه :
رانندگان , بهزيستي , سلامت عمومي , نگرش , مداخله روانشناختي
چكيده فارسي :
هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي مداخله‌ي روانشناختي بر نگرش‌هاي ناكارآمد، سلامت عمومي و بهزيستي روانشناختي رانندگان اتوبوس بود. روش پژوهش از نوع شبه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پسآزمون تك‌گروهي بود. به منظور انجام پژوهش، تعداد 158 نفر از رانندگان شركت واحد اتوبوسراني شهر تهران كه براي شركت در يك دورۀ آموزشي مداخلات رواني - اجتماعي توسط اين شركت معرفي شده بودند، ابتدا به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفي در چهار گروه تقسيم شدند و آموزش‌‌هاي مديريت خشم، رانندگي انتقام جويانه، ارتباط مؤثر و مديريت استرس را دريافت كردند. مقياس نگرش‌هاي ناكارآمد، پرسشنامه سلامت عمومي و مقياس بهزيستي روانشناختي ريف به عنوان ابزار پژوهش به كار رفتند. به منظور جمع‌آوري داده‌ها از شركت‌‌كنندگان خواسته شد در دو مرحله پيش و پسآزمون به ابزارهاي پژوهش پاسخ دهند. داده‌ها با استفاده از آزمون تجزيه و تحليل واريانس چند متغيري تحليل شدند. نتايج نشان داد كه مداخله‌ي روانشناختي به‌طور معني‌داري بر كاهش نگرش‌هاي ناكارآمد (F=4/47, P=0/03)، افزايش سلامت عمومي (F=6/85, P=0/01) و ارتقاء بهزيستي روانشناختي (F=5/21, P=0/02) رانندگان اتوبوس مؤثر بوده است.
چكيده لاتين :
The aim of this study was to investigate the effectiveness of psychological intervention on dysfunctional attitude, general health and psychological well-being of bus drivers. The research method was quasi-experimental with pretest-posttest. In order to carry out this research, 158 bus drivers of the bus company in Tehran who were introduced by this company to participate in a training course "psycho-social interventions for drivers", were selected according to the convenience sampling procedure, and were then randomly assigned to four groups recieving the trainings of anger, effective communication, and stress management. The instruments were Dysfunctional Attitude Scale, General Health Questionnaire and Ryff’s Scales of Psychological Well-Being. In order to collect the data, the participants were asked to answer both pre and post-test research scales. The data were analysed by multivariate analysis of variance. Findings show that the psychological intervention affected significantly on the reduction of dysfunctional attitude (F=4/47, P=0/03), promotion of general health (F=6/85, P=0/01) and psychological well-being (F=5/21, P=0/02) among bus drivers.
عنوان نشريه :
مطالعات روانشناسي باليني
