بررسي تأثير سيليكات سديم و آكريليك بر مقاومت فشاري، خمشي و رطوبتي ملات كاهگل

بهره‌گيري از منابع و مصالح محلي نقش بسزايي در كاهش قيمت مصالح و قطعات و نيز انطباق محصول با شرايط اقليمي دارد. مصالح خاكي، پرمصرف‌ترين مصالح بكار رفته در اجزاي سازه‌اي و پوششي بناهاي تاريخي و همچنين روستاهاي سراسر ايران محسوب مي‌شوند. اين در حالي است كه پشت بام و ديوار‌هاي پوشيده شده با ملات‌هاي گلين به‌دليل مقاومت كم در برابر بارهاي جانبي و تركخوردگي ديوارها، فرسايش سريع در اثر رطوبت، مقاومت كم در برابر سايش و ضربه سالانه نيازمند بازسازي و تعمير مكرر ميباشند كه اين امر، موجب اجتناب مردم از استفاده از اين گونه مصالح شده است. لذا دوام مصالح گلين از جمله كاهگل بهعنوان يكي از مصالح پايدار و سازگار با محيطزيست و اقليم، بسيار حائز اهميت است . هدف از پژوهش حاضر، يافتن طرح اختلاط بهينه ملات كاهگل براساس بررسي برخي پارامترهاي فيزيكي و مكانيكي ملات كاهگل ساخته شده با افزودني‌هاي مختلف مي‌باشد. در اين راستا ملات‌هاي ساخته شده از خاك، كاه به نسبت حجمي 80 و آب با نسبت حجمي 42 درصد با افزودني‌هاي سيليكات سديم و آكريليك، به نسبتهاي مختلف تركيب ميشوند و تفاوت مقاومت آنها در برابر بارهاي خمشي و فشاري و همچنين رطوبت بررسي ميشود. همه مراحل تهيه، ساخت و آزمايش براساس استانداردها در آزمايشگاه مكانيك خاك دانشگاه يزد انجام شده است. نتايج تحقيق نشان ميدهد كه مقاومت كاهگل حاوي سيليكات سديم با نسبت 100 درصد حجمي آب به‌طور قابل ملاحظه‌اي افزايش مييابد كه شاخص‌هاي مقاومت در برابر رطوبت، فشار و خمش كاهگل داراي افزودني سيليكات سديم، خيلي بيشتر از كاهگل معمولي است. همچنين دوام اثر افزودني كاهگل ساخته شده با افزودني 100% سيليكات سديم در برابر فشار آب، بسيار بيشتر از نمونههاي پيشين برآورد شد. از طرف ديگر با افزايش ميزان آكريليك در نسبتهاي بالاتر از 70 درصد حجمي خاك، چسبندگي سطحي بيشتري بين ذرات بوجود ميآيد.

اين مقاله فاقد چكيده لاتين است