اعتباريابي ابزار صلاحيت‌هاي يادگيري مادام‌العمر دانشجويان در عصر ديجيتال

تشخيص صلاحيت‌هاي يادگيري مادام‌العمر دانشجويان حائز اهميت است. براي اين هدف ابزارهايي چون نگرش به يادگيري مادام‌العمر، ويژگي يادگيرنده مادام‌العمر و سواد يادگيري مادام‌العمر وجود دارد و در همين راستا دسترسي به ابزار ايراني سنجش صلاحيت‌هاي دانشجويان در عصر ديجيتال ضرورت مي يابد. هدف پژوهش، بررسي ساختار عاملي و پايايي ابزار صلاحيت يادگيري مادام‌العمر Uzunboylu & Hürsen (2011) بود. روش پژوهش توصيفي- همبستگي و از نوع كاربردي است. جامعه پژوهش شامل 12000 نفر دانشجويان دانشگاه بيرجند بوده و 300 نفر به عنوان نمونه به شيوه خوشهاي انتخاب شدند. نتايج تحليل عاملي اكتشافي شش مؤلفه صلاحيت‌هاي يادگيري مادام‌العمر را شناسايي كرد كه 46/49 درصد از واريانس سازه صلاحيت‌هاي يادگيري مادام‌العمر را تبيين مي‌كرد. نتايج تحليل عاملي تأييدي نيز 42 گويه يادگيري مادام‌العمر را در 6 عامل با استفاده از شاخص‌هاي برازندگي مناسب از يكديگر تفكيك كرد. شاخص‌هاي نيكويي برازش، شامل شاخص RMSEA، 051/0 و شاخص‌هاي GFI و CFI به ترتيب 96/0 و 85/0 بود. ضريب آلفاي كرونباخ كل ابزار 91/0 و براي خرده مقياس‌هاي خودمديريتي، يادگيري چگونگي يادگيري، ابتكار و كارآفريني، صلاحيت ديجيتال، كسب اطلاعات و تصميم‌گيري بين 66/0 تا 85/0 بود؛ درنتيجه مقياس صلاحيت يادگيري مادام‌العمر مقياسي روا و پايا براي شناسايي صلاحيت‌هاي دانشجويان است. محاسبه همبستگي بين خرده‌مقياس‌هاي نسخه فارسي و نمره كل مقياس، ضريب 68/0 تا 88/0 را نشان داد. به‌اين‌ترتيب هر شش خرده مقياس، همبستگي بالايي با نمره كل مقياس دارد. با توجه به نتايج مطالعه، از مقياس حاضر مي‌توان براي سنجش صلاحيت براي يادگيري مادام‌العمر استفاده نمود.