تاثير 8 هفته تمرين هوازي و 4 هفته بي تمريني بر غلظت گلوكز ناشتا، انسولين و هموگلوبين گليكوزيله شده سرم خون موش هاي صحرايي ديابتي شده با استرپتوزوتوسين

The effect of 8 weeks of aerobic exercise and 4 weeks detraining on serum fast blood sugar, insulin and glycosylated hemoglobin in

زمينه و هدف : ديابت مليتوس به گروهي از اختلالات متابوليكي اشاره دارد كه با افزايش طولاني‌مدت قند خون همراه است. از آنجا كه تمرينات ورزشي منظم معمولاً باعث بهبود برخي بيماري‌ها مي گردد و بي تمريني متعاقب آن، ممكن است باعث برگشت دوباره اين بيماري ها شود؛ هدف از تحقيق حاضر تاثير 4 هفته بي تمريني متعاقب 8 هفته تمرين هوازي بر غلظت گلوكز ناشتا، انسولين و هموگلوبين گليكوزيله شده سرم خون در موش‌هاي صحرايي ديابتي شده با استرپتوزوتوسين بود. روش تحقيق: تعداد 60 سر موش صحرايي نر سالم نژاد آلبينو ويستار تهيه و با استفاده از داروي استرپتوزوتوسين ديابتي گرديدند. پس از آشكار شدن آثار ديابت، به گروه‌‌هاي كنترل (30 سر) و تمرين (30 سر) تقسيم شدند. قبل از شروع پروتكل تمريني، از هر گروه تعداد 10 سر براي به دست آوردن مقادير پيش آزمون تشريح شدند؛ و 10 سر ديگر بعد از انجام 8 هفته تمرين و 10 سر آخري بعد از 4 هفته بي تمريني تشريح گرديدند. گروه‌هاي تمريني، هفته‌اي 3 جلسه با شدت و مدت پيش‌رونده با رعايت اصل اضافه‌بار تدريجي به انجام تمرين هوازي پرداختند و بعد از انجام 8 هفته تمرين هوازي‌، به مدت 4 هفته بدون تمـرين ماندند. بـراي تجـزيه و تحليـل داده ها از آزمون تحليل واريـانس با انـدازه هاي مكرر و آزمون تعقيبي توكي در سطـح معني‌داري 0/05> p استفـاده شـد. يافته‌ها: گلوكز نـاشتا (0/001=p)، انسولين (0/001=p) و هموگلوبين گليكوزيله شده (0/001=p) سرم خون بعد از 8 هفته تمرين هوازي بهبود يافتند؛ ولي به دنبال 4 هفته بي تمريني، افزايش معني داري داشتند (0/05>p). نتيجه گيري: توصيه مي شود كه بيماران مبتلا به ديابت نوع 2، حداقل 3 روز در هفته به انجام تمرينات هوازي مثل پياده روي و دويدن و غيره بپردازند و با گذشت زمان، از قطع تمرينات ورزشي خودداري كنند.

Background and Aim: Diabetes mellitus refers to a group of metabolic disorders which is associated with a prolonged increase in blood glucose. Although, regular exercise usually improves some diseases, however, exercise ceasing may result in a reversal of these diseases. The purpose of the present study was to investigate the effect of 4 weeks of detraining after 8 weeks of aerobic training on fasting glucose, insulin and glycosylated hemoglobin, in serum of streptozotocin-diabetic rats. Materials and Methods: Sixty white healthy Albino-Wistar rats were selected, then the rats prediabetic based on streptozotocin – inducedinjection. They divided into two groups as: control (N=30), and exercise groups (N=30). Before the start of the training protocol, from each group, 10 rats were dissect for pre-test values; 10 other did after 8 weeks of training and 10 ones after 4 weeks of training were dissected. Exercise groups perform aerobic exercise 3 session of week with 3 intensive and progressive periods completed the aerobic exercise with the principle of overload and after 8 weeks of aerobic training, they remained untrained for 4 weeks. For statistical analysis, two - way ANOVA and Tukey post hoc test was used. Results: The results showed that fasting glucose (p=0.001), insulin (p=0.001) and glycosylated hemoglobin (p=0.001) significantly improved after 8 weeks of aerobic training, but after4 weeks of detraining they significantly increased. Conclusion: It can be concluded that patients with type 2 diabetes have suggested performing aerobic exercises, such as walking and running, at least 3 days a week and with no stopping their activity.