ارائه الگويي از مداخله تكويني-‌‌ تعاملي پويا براي تغيير‌پذيري شناختي و بهبود يادگيري دانش‌آموزان مضطرب: تركيب تدريس و روان‌درماني در كلاس زبان انگليسي

An Interactionist-Formative Model of Dynamic Intervention for Cognitive Modifiability and Promoting Learning among Anxious Students: Integrating Instruction and Psychotherapy in English Class

اضطراب يادگيري يك حالت روانشناختي است كه تاثير بسزايي در عملكرد آموزشي فراگيران دارد. نداشتن نشانه بارز فيزيكي و نبود راهكار صريح آموزشي باعث شده‌است تا رويكرد شاخصي براي شناخت و رفع علائم اضطراب در حين آموزش، وجود نداشته باشد. مطالعه حاضر با تركيب مداخله پوياي تعاملي و مفهوم منطقه مجاور رشد با ارزشيابي تكويني، يك الگوي كاربردي براي شناخت و رفع علائم اضطراب ارائه داده‌است. سپس در گام دوم ، با استفاده از يك طرح تحقيقاتي شبه-آزمايشي، كارايي اين الگو بر روي 6 دانش‌آموز مضطرب سنجيده‌شد و نتايج حاصل از آن توسط آنوواي اندازه‌هاي تكرار‌ شده سنجيده‌شد. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه مدل ارائه شده باعث كاهش معنادار نمره اضطراب كلاسي شركت‌كنندگان در مرحله پس‌آزمون شد و اين كاهش در مرحله پيگيري نيز ثابت ماند. اين روش يك الگوي بهينه است كه در ضمن تدريس، باعث رفع نشانه‌هاي اضطراب مي‌شود و تخصيص هزينه، وقت اضافي و پيگيري‌هاي باليني براي درمان اضطراب را كاهش مي‌دهد. اين تحقيق براي معلمان آموزش زبان انگليسي، مشاوران تحصيلي، روانشناسان آموزشي ومحققان در حوزه روانشناسي تربيتي كاربرد دارد.

Learning anxiety is a psychological state which exerts a critical effect on performance of learners. Absence of explicit physical symptoms and lack of an agreed-upon educational approach for diagnosing and removing anxiety motivated the current research to integrate interactionist-formative dynamic intervention with concept of zone of proximal development and present a model for diagnosing and removing anxiety symptoms inside the educational context. In the second phase of the research, a quasi-experimental design is used to examine the efficacy of the model on 6 anxious students. The scores obtained from pre/post tests and follow-up conditions were collected and analyzed through repeated-measures ANOVA. The findings showed that the model had a significant effect on decreasing anxiety scores in post-test and follow-up conditions. This model is an efficient one which diagnoses and removes anxiety symptoms during regular instructing. These findings have implications for English teachers, Educational counselors, psychotherapists and researchers in the field of educational psychology.