مدل يابي اثربخشي خودارزيابي بر پيشرفت درس رياضي دانش آموزان دوره ي دوم متوسطه استان قم با ميانجيگري خودتنظيمي

Modeling of Self-Assessment Impact on Mathematics Achievement of Second levels in high School Students with intermediation of Self-Regulation

پژوهش حاضر با هدف بررسي مدليابي اثربخشي خودارزيابي بر پيشرفت درس رياضي با ميانجيگري خودتنظيمي انجام شد. اين تحقيق به روش ميداني صورت گرفت. جامعه‌ي آماري آن را تمامي دانش-آموزان دوره‌ي دوم متوسطه استان قم كه در سال تحصيلي 98-1397 مشغول به تحصيل بودند، تشكيل دادند. حجم نمونه شامل 278 دانش‌آموز دختر پايه‌ي يازدهم رشته‌ي تجربي بود كه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. داده‌ها از طريق پرسشنامه‌ي خودارزيابي جاج، ارز، بونو و تئورسن(2003)، پرسشنامه‌ي خودتنظيمي بوفارد و همكاران(1995) و آزمون رياضي گردآوري و به روش همبستگي- مدل معادلات ساختاري و به وسيله‌ي نرم افزار Amos تجزيه و تحليل شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه مدل با داده‌هاي اين پژوهش، برازش مناسبي دارد و خودارزيابي با ميانجيگري خودتنظيمي بر پيشرفت درس رياضي تاثير مستقيم دارد. در اين ميان رابطه‌ي همبستگي بين خودارزيابي و پيشرفت تحصيلي (r=0/42) و خودتنظيمي و پيشرفت تحصيلي (r=0/40) در سطح اطمينان 99 درصد معني‌‌دار بود. نتايج پژوهش اهميت راهبردهاي خودارزيابي بر پيشرفت درس رياضي را نشان مي‌دهد. بر اين اساس براي افزايش پيشرفت رياضي دانش‌آموزان مي‌بايست به آموزش اين راهبردها توجه بيشتري نمود.

The purpose of this study was to investigate the modeling of self-assessment impact on mathematics achievement with intermediation of self-regulation. This research was conducted by field method. The statistical population consisted of all secondary school students of Qom province who were studying in the academic year of 1397-98. The sample size consisted of 278 female students in11th grade who were selected by multistage cluster sampling. Data were collected through self-assessment Questionnaire of Jaje, Currency, Bono and Thoresen(2003), Self-regulation Questionnaire of Bufard et al(1995) and Mathematics Test. Then structural equation modeling was used for correlation analysis and analyzed by Amos software. The results showed that the model fits well with the data of this study and self- assessment mediated by self-regulation has a direct impact on the progress of mathematics achievement. The correlation between self- assessment and academic achievement (r=0.42) and self-regulation and academic achievement (r=0.40) was significant at 99% confidence level. The results show the importance of self-assessment strategies on mathematics achievement. Accordingly, to increase students' mathematics achievement, more attention should be paid to teaching these strategies.