اثربخشي آموزش شفقت به خود بر كنترل خشم دانش‌آموزان

با توجه به فراواني رفتارهاي پرخاشگرانه در ميان نوجوانان، به‌­ويژه پسران، اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي آموزش شفقت به خود بر كنترل خشم دانش آموزان پسر مقطع متوسطۀ دورۀ اول شهر يزد انجام شد. جامعۀ آماري اين پژوهش همه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دورۀ اول شهر يزد بودند. به سبب حجم بالاي جامعه آماري، 150 نفر با بهره­‌گيري از شيوۀ نمونه‌گيري تصادفي خوشه اي چندمرحله اي براي غربالگري انتخاب شدند و به پرسشنامه كنترل خشم پاسخ دادند. پس از آن 30 نفر كه كمترين نمره را در كنترل خشم به دست آوردند انتخاب و به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش (15نفر) و كنترل (15نفر) تقسيم شدند. گروه آزمايش طي هشت جلسه 70 دقيقه اي تحت آموزش شفقت به خود قرار گرفت و گروه كنترل بدون آموزش باقي ماند. براي گردآوري داده‌ها در هر دو گروه آزمايش و كنترل از پرسشنامه خشم صفت- حالت اسپيلبرگر (2003) استفاده شد. پرسشنامه در دو مرحله پيش‌آزمون و پس آزمون ميان دانش آموزان توزيع و تكميل شد و داده‌ها با نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون تحليل كوواريانس تحليل شدند. يافته‌ها نشان دادند كه آموزش شفقت به خود بر كنترل خشم دانش آموزان مؤثر است (p<0.001). همچنين آموزش شفقت به خود بر خرده­‌مقياسهاي كاهش احساس خشمگينانه، كاهش تمايل فيزيكي بروز خشم، كاهش خلق و خوي خشمگينانه، كاهش واكنش خشمگينانه، كاهش بروز خشم دروني و كاهش بروز خشم بيروني مؤثر بود (p<0.05)، اما آموزش شفقت به خود بر تمايل كلامي بروز خشم تاثيري معنادار نداشت.

اين مقاله فاقد چكيده انگليسي است