الگوي ساختاري هويت مبتني بر ادراك از والدگري پدر با نقش ميانجي نرينگي

Structural Pattern of Identity, Based on Perception of Fathering with Masculinity Mediating Role

هﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﻘﺶ ادراك از واﻟﺪﮔﺮي ﭘﺪر در ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮي ﻫﻮﯾﺖ ﺑﺎ ﻧﻘﺶ ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ ﻧﺮﯾﻨﮕﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺗﻌﺪاد 167 ﻧﻔﺮ از داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﭘﺴﺮ داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺒﺮﯾﺰ ﺑﺎ ﺑﺎزه ﺳﻨﯽ 18 ﺗﺎ 30 ﺳﺎل، داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮده و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎ را ﺗﮑﻤﯿﻞ ﮐﺮدﻧﺪ. اﺑﺰارﻫﺎي اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻘﯿﺎس ﭘﺪري دﯾﮏ، ﻣﻘﯿﺎس ﻣﺮداﻧﮕﯽ-زﻧﺎﻧﮕﯽ ﻣﯿﺸﻞ ﮔﻮﮐ ﻣﻘﯿﺎس ﺳﺒﮏ ﻫﻮﯾﺖ ﺑﺮزوﻧﺴﮑﯽ ﺑﻮد. اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻣﺪل ﯾﺎﺑﯽ ﻣﻌﺎدﻻت ﺳﺎﺧﺘﺎري ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﻣﻘﯿﺎس ادراك از واﻟﺪﮔﺮي ﭘﺪر ﻧﻘﺶ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ و ﻣﻌﻨﯽ داري ﺑﺮ ﻣﯿﺰان ﻧﺮﯾﻨﮕﯽ دارد و ﻧﺮﯾﻨﮕﯽ ﻧﻘﺶ ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ ﺑﯿﻦ ادراك از واﻟﺪﮔﺮي ﭘﺪر و ﺳﺒﮏ ﻫﻮﯾﺖ ﻫﻨﺠﺎري دارد وﻟﯽ ﺑﯿﻦ ﻣﻘﯿﺎس ادراك از واﻟﺪﮔﺮي ﭘﺪر ﺑﺎ دو ﺳﺒﮏ دﯾﮕﺮ ﻫﻮﯾﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﺳﺒﮏ اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ و ﺳﺒﮏ اﺟﺘﻨﺎﺑﯽ ﻧﻘﺶ واﺳﻄﻪ اﻣﻌﻨﺎداري وﺟﻮد ﻧﺪارد. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺮ ﺗﺎﺛﯿﺮ و اﻫﻤﯿﺖ ادراك از واﻟﺪﮔﺮي ﭘﺪر در ﻣﯿﺰان ﻧﺮﯾﻨﮕﯽ و ﻧﻘﺶ ﻧﺮﯾﻨﮕﯽ ﻋﻨﻮان واﺳﻄﻪ ﺑﯿﻦ ادراك از واﻟﺪﮔﺮي ﭘﺪر و ﺳﺒﮏ ﻫﻮﯾﺖ ﻫﻨﺠﺎري و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ادراك از واﻟﺪﮔﺮي ﭘﺪر ﺳﺒﮏ ﻫﻨﺠﺎري و اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ و راﺑﻄﻪ ﻣﻌﮑﻮس و ﻣﻌﻨﯽ دار ﺑﺎ ﺳﺒﮏ اﺟﺘﻨﺎﺑﯽ ﺻﺤﻪ ﻣﯽﮔﺬا

no ab