سنجش كيفيت رسوب بر اساس وضعيت فلزات سنگين (آهن، روي، مس، منگنز و نيكل) در رسوبات ساحلي بندر بوشهر

رسوبات مخزن انباشت انواع آلاينده‌ها و جزء تفكيك‌ناپذير اكوسيستم‌ها هستند كه از اين ميان، فلزات سنگين به‌دليل اثرات زيانبار روي زيست‌بوم‌ها و ماندگاري بسيار زياد از اهميت زيادي برخوردارند. پژوهش حاضر به‌منظور تعيين غلظت و درجه آلودگي فلزات آهن، روي، مس، منگنز و نيكل در رسوبات ساحلي بندر بوشهر انجام گرفت. به‌منظور نمونه‌برداري از رسوب در بندر بوشهر، مسافتي به طول 10 كيلومتر در نظر گرفته شد. از روش هضم اسيدي براي آماده‌سازي نمونه‌ها به‌منظور آناليز فلزات استفاده شد. همچنين ويژگي هاي فيزيكي رسوب با استفاده از روش‌هاي استاندارد اندازه گيري شد. شدت آلودگي فلزات سنگين در رسوبات نيز با استفاده از شاخص‌هاي درجه آلودگي، درجه آلودگي اصلاح‌شده، ضريب آلودگي، ضريب غني‌شدگي و شاخص‌هاي مولر تعيين شد. بر اساس نتايج، توزيع فلزات در رسوبات به‌صورت نيكل > مس > روي > منگنز > آهن به‌دست آمد. در مطالعه حاضر به‌دليل فاصله عسلويه تا بندر بوشهر مقادير كمتري براي فلز نيكل به‌دست آمد. نتايج شاخص‌هاي آلودگي ژئوشيميايي مولر و ساير شاخص‌ها حاكي از آن بود كه رسوبات سطحي منطقه مورد مطالعه در وضعيت غير‌‌آلوده قرار دارند. مقايسه ميانگين فلزات در رسوبات با استانداردهاي كيفيت رسوب نشان داد كه غلظت فلزات مطالعه حاضر از سطوح استانداردها كمتر است. در نتيجه نوار ساحلي بندر بوشهر نسبت به فلزات آهن، روي، مس، منگنز و نيكل فاقد آلودگي است. اين پژوهش نشان مي‌دهد كه اگرچه تغييرات كمي در يافته‌هاي اين شاخص‌ها وجود دارد، تركيب آنها درك جامع‌تري از خطرات فلزات سنگين در رسوبات سطحي بندر بوشهر به ما مي‌دهد.