ارزيابي وضعيت اجراي اقتصاد مقاومتي (دوره 1390-1396)

Measuring of Economic Resistance in Iran (During 2011-2017)

هدف اصلي اين مقاله ارزيابي تحقق اهداف اقتصاد مقاومتي در كشور است. سياست­هاي كلي اقتصاد مقاومتي با هدف تأمين رشد پويا، بهبود شاخص‌هاي مقاومت اقتصادي و دستيابي به اهداف سند چشم‌انداز بيست‌ساله، با رويكردي جهادي، انعطاف‌پذير، فرصت‌ساز، مولد، درون‌زا، پيشرو و برون‌گرا در بهمن‌ماه سال 1392 ابلاغ گرديد. در مقاله حاضر سعي گرديد با وزن‌دهي و اولويت­بندي محورهاي اثرگذار بر تقويت مقاومت و تاب‌آوري اقتصادي به روش تحليل سلسله مراتبي و سپس به‌كارگيري روش پيشنهادي سازمان همكاري و توسعه اقتصادي براي ساخت شاخص تركيبي، ارزيابي از وضعيت تحقق اهداف اقتصاد مقاومتي كشور براي يك دوره زماني 1390- 1396 صورت پذيرد. نتايج به‌دست‌آمده از شاخص تركيبي اقتصاد مقاومتي نشان مي‌دهد وضعيت كلي مقاومت و تاب­آوري اقتصادي ايران طي سال‌هاي اخير روبه‌جلو بوده؛ بااين‌حال در برخي اهداف نظير دانش­بنياني، برون‌گرايي، مردمي­سازي و عدالت­بنياني اقتصاد، نتايج اقدامات رضايت­بخش نيست.

The aim of this study is to measure the resistive economy and to estimate economic resilience indicators. The general policies of the resistance economy was proclaimed with the approach of jihadi, flexible, opportunistic, productive, endogenous, progressive and extrovert to provide dynamic growth and improve economic resistance indicators and achieve the goals of 20-Year Vision Plan in 2013. In this article an attempt has done for measuring and evaluation of economic resistance & economic resilience in Iran in during 2011 to 2016 by using composite economic indicator and assigning weights for each indicator by Analytic Hierarchy Process (AHP method). The result of the composite economic indicator reveals that Iran's resistive economy situation move to be going forward, but in some goals as knowledge based economy, extroverting and improving in economic justice indicators, the results is not acceptable.