تاثير سطوح مختلف شوري آب آبياري بر تشعشع دريافتي و عملكرد برخي ژنوتيپ هاي پنبه

به منظور بررسي تأثير سطوح مختلف شوري آب آبياري بر تشعشع دريافتي و عملكرد برخي ژنوتيپ هاي پنبه، پژوهشي در سال 1392 با استفاده از آزمايش كرت هاي يك بار خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در چهار تكرار در ايستگاه تحقيقات شوري و زه‌كشي رودشت اصفهان انجام شد. تيمارهاي آب آبياري در سه سطح (4، 8 و 12 دسي زيمنس بر متر) كرتهاي اصلي و دو رقم تجاري ورامين و شايان به همراه 6 موتانت پنبه كرتهاي فرعي را تشكيل دادند. تأثير تيمارهاي شوري بر صفات تعداد غوزه در بوته و عملكرد وش در سطح 5 درصد از نظر آماري معني دار بود اما تأثير برهمكنش شوري و ژنوتيپ بر عملكرد و اجزاي عملكرد از نظر آماري معني دار نبود. بر اساس نتايج در هنگام صبح مقدار نور دريافت شده در مركز سايه انداز در تيمارهاي 12، 8 و 4 دسي زيمنس بر متر به ترتيب برابر329، 317 و 303 فوت كندل و در ظهر به ترتيب 358، 348 و 310 فوت كندل بود. عملكرد وش در تيمار 8 و 12 دسي زيمنس بر متر نسبت به تيمار 4 دسي زيمنس بر متر به ترتيب 16 و 3/20 درصد كاهش يافت. رقم شايان با عملكرد 2852 كيلوگرم وش بالاترين مقدار عملكرد را توليد كرد اما تفاوت معني داري بين عملكرد اين رقم با ساير موتانت ها وجود نداشت. با در نظر گرفتن عملكرد و درصد كيل، رقم شايان و دو موتانت LM1673 و LM1303 براي كشت در منطقه مطالعه مناسب هستند.